hersenen2.jpg

Autisme: Hoe zit het nou écht?! Deel 2 Hersenen

Ik ben iedereen heel erg dankbaar voor het delen van mijn blogbericht van vorige week! Het voelt ontzettend goed dat mijn uitleg door zoveel mensen gewaardeerd wordt. Blijf vooral delen, zodat nóg meer mensen autisme leren begrijpen!

 

Hersenen

In mijn vorige blog Autisme: Hoe zit het nou écht?! Deel 1 legde ik uit dat bij kinderen met autisme de informatie via de zintuigen extra sterk kan binnenkomen. Het verschilt per kind met autisme, door welke zintuigen de informatie extra sterk binnenkomt. Ik kreeg veel  positieve reacties binnen op deze uitleg en ik wil ingaan op een aantal vragen die mij in de reacties meerdere keren gesteld zijn.

“Mijn kind krijgt de informatie via zijn oren extra sterk binnen, maar hij houdt wel van harde muziek luisteren”, of, “Mijn kind krijgt informatie via zijn huid extra sterk binnen, maar hij houdt wel van knuffelen.” Of “Mijn kind houdt niet van regen, maar zwemmen vindt hij fantastisch. Hoe kun je dat verklaren?!”

Wat uit alle voorbeelden blijkt, is dat de informatie die extra sterk binnenkomt als vervelend wordt ervaren wanneer deze onverwachts komt. Wanneer het kind van te voren weet dat de informatie eraan komt (zwemles), of het kind kiest er zelf voor de informatie binnen te laten (muziek aan zetten), is het minder vervelend of zelfs aangenaam (knuffelen). Dat verklaart ook waarom kinderen met autisme niet van onverwachte verandering houden en dat voorbereiden op een bepaalde situatie kan helpen om de situatie goed te laten verlopen.

 

Autisme: Hoe werkt het in de hersenen?

In dit gedeelte wil ik jullie uitleggen wat er in de hersenen gebeurt, je zult je goed moeten concentreren want het is niet makkelijk, maar na de uitleg sluit ik af met een praktisch voorbeeld en wat tips zodat het verhaal helemaal duidelijk wordt!

Alle informatie die binnenkomt via de zintuigen gaat bij ieder mens naar de hersenen. In de hersenen werken verschillende delen van de hersenen samen om betekenis te kunnen geven aan de informatie die ze hebben binnengekregen. Daarna werken de verschillende delen in de hersenen samen om op een juiste manier te reageren op de situatie. Er worden eigenlijk allemaal lijntjes gemaakt die zich op de juiste manier met elkaar verbinden. Bij mensen met autisme worden deze lijntjes ook gemaakt maar komen ze met elkaar in de klit waardoor de verbindingen verkeerd of later worden gemaakt.

Het is weer te vergelijken met een kindertekening. In dit geval gebruik ik een kras tekening van een klein kind om te laten zien wat er met alle verschillende lijntjes in de hersenen van mensen met autisme gebeurt.

Hersenen

Zodra er te veel informatie binnenkomt in de hersenen wordt het één grote chaos van lijntjes, om de situatie te snappen moeten de lijntjes met elkaar samenwerken. Dit kost tijd en energie, soms gaat het goed en soms lukt het niet.

“Hoe meer informatie binnenkomt via de zintuigen, hoe meer lijntjes er worden aangemaakt. Al deze lijntjes vormen een berg lijntjes die uit de knoop moeten worden gehaald.”

 

De hersenen met en zonder autisme

In onderstaande tekening heb ik de krastekening in de hersenen geplaatst. Je kunt nu vergelijken wat er gebeurt met informatie die binnenkomt in de hersenen van mensen zonder autisme en mensen met autisme.

Hersenen

Zoals je ziet, komen de lijntjes bij de persoon zonder autisme netjes in een overzichtelijke cirkel terecht: (bijna) alle informatie wordt op de juiste manier aan elkaar gekoppeld en de verschillende delen van de hersenen werken op de juiste manier samen.

Bij de persoon met autisme, komen de lijntjes uiteindelijk meestal ook terecht in een overzichtelijke cirkel, maar daarvóór komt het eerst in een grote brei van lijntjes. De lijntjes maken als het ware een omweg voordat ze uiteindelijk in de overzichtelijke, samenwerkende kolk van informatie terecht komen. Je kunt je voorstellen dat dit tijd kost en dat het ook wel eens mis gaat. Lijntjes (Informatie) worden verkeerd gekoppeld of het worden zoveel lijntjes dat het niet meer lukt om ze uit de knoop te krijgen: overprikkeling.

Herken je het verhaal? Je hoort het vaak: “Laat hem even, hij is overprikkeld”. Dan betekent het dus, dat zijn hoofd vol met lijntjes zit die nog niet op de juiste manier verwerkt of gekoppeld zijn. Hier komt dus de term informatieverwerkingsstoornis vandaan.

Ik vergelijk het ook wel eens met het spel ‘In de Knoop’. De lijntjes worden gelegd en het kost tijd om uit de knoop te komen tot een mooie cirkel, soms lukt het niet en blijven de lijntjes in de knoop. Het kind overziet de situatie dus niet.

 

Praktisch voorbeeld

Genoeg informatie! Laten we even kijken naar een voorbeeld:

Een kind met autisme zit televisie (informatie via de ogen) te kijken en ondertussen een boterham te eten (informatie via de mond). Zijn moeder zegt: “Zet de televisie uit en trek je schoenen aan, we moeten naar school” (informatie via de oren). Hij reageert in eerste instantie niet, zet daarna zijn brood weg en kijkt verder tv. Zijn moeder wordt ongeduldig en herhaalt wat ze zojuist gezegd had. Het kind kijkt even naar zijn moeder en kijkt weer verder tv.

Het lijkt erop dat hij expres niet luistert, maar zijn hersenen zijn op dat moment bezig met alle lijntjes te koppelen. Er komt te veel informatie binnen en hij heeft tijd nodig om alles te verwerken. Als zijn moeder even weg loopt om haar eigen schoenen aan te trekken, komt het kind ook zijn schoenen aantrekken. De tv heeft hij aan laten staan. Die informatie was te veel en die lijntjes waren nog niet uit de knoop gehaald, maar de informatie dat hij zijn schoenen aan moest trekken was inmiddels verwerkt.

 

Boekentip:

 

Wat kun je doen?

Wat kun je doen om het kind te helpen de lijntjes te koppelen?

  • Benoem wat er om het kind heen gebeurt: je helpt hem daarmee informatie sneller te verwerken. “De wasdroger staat aan, dat maakt veel geluid.”
  • Geef het kind even de tijd om na te denken wanneer je hem iets vraagt. Verwacht niet direct een antwoord.
  • Zorg voor weinig nieuwe prikkels in de omgeving van het kind. Je hebt inmiddels nagedacht over welke zintuigen bij de persoon met autisme in jouw omgeving extra veel informatie toelaten. Zorg ervoor dat deze informatie zo weinig mogelijk aanwezig is. (Voorkom bijvoorbeeld: Harde, of veel geluiden, veel verschillend eten op het bord en veel aanraking.) Het gaat bij de hoeveelheid prikkels vooral om nieuwe prikkels die als storend worden ervaren. Sommige prikkels (een troep in de slaapkamer) worden misschien niet als storend ervaren als ze altijd al zo geweest zijn. Pas als je iets verandert, wordt het storend.
  • Zorg dat informatie voorspelbaar is, zodat de informatie minder sterk binnenkomt. “Ik ga zo de blender even aanzetten, dat maakt een hard geluid.”
  • Wanneer je merkt dat het kind overprikkeld raakt, denk na wat er in de periode daarvoor allemaal gebeurd is. Misschien kan jij wat lijntjes koppelen zodat het kind meer ruimte in zijn hoofd krijgt.
  • Soms verzint het kind zelf iets om de lijntjes beter te kunnen koppelen: hij doet zijn oren dicht zodat er geen informatie via de oren meer binnenkomt, hij kijkt naar de grond, zo dat er geen extra informatie via de ogen bijkomt, hij trekt dezelfde kleren aan, zodat er geen nieuwe informatie via de huid binnenkomt. Herkenbaar?!
  • In het blog over Passend onderwijs: Wat hebben we eraan? staan wat tips voor autisme en overprikkeling in de klas.

 

Mijn vragen aan jullie voor deze week:

“Wat doe jij om jouw kind, partner, broer, zus, cliënt etc. met autisme te helpen met de lijntjes te koppelen? Heb je een voorbeeld van een situatie? Hoe herken je overprikkeling?”

Door te reageren op de vragen, kun je anderen helpen. Je kunt elkaars voorbeelden, tips en vragen gebruiken om autisme beter te begrijpen en te begeleiden.

 

Volgende week in het blog over autisme

We hebben nu de onderdelen zintuigen en hersenen besproken, volgende week ga ik verder in op het gedrag. Als je geen blogs wilt missen kun je je hieronder inschrijven. Je krijgt de berichten dan in je mailbox zodra ze online komen!

Ik kijk uit naar jullie reacties en ik hoop dat we met elkaar nog meer mensen kunnen bereiken door dit bericht te ‘liken en delen’. Alvast bedankt!!

 

WhatsApp Coaching voor persoonlijke vragen

Heb je na het lezen van de informatie op de website nog een persoonlijke vraag? Ik maak graag tijd om samen dieper in te gaan op een situatie. Maak hier direct een afspraak. Kijk voor meer informatie op de pagina over WhatsApp Coaching!

Lees verder:

Autisme: Hoe zit het nou écht?! Deel 1 Zintuigen
Autisme: Hoe zit het nou écht?! Deel 3 Gedrag
Autisme: Hoe zit het nou écht?! Deel 4 Begeleiding
Autisme: Hoe zit het nou écht?! Deel 5 Ontwikkeling

KOEKIE Autisme BegeleidingAutisme: Hoe zit het nou écht?! Deel 2 Hersenen

26 comments

Join the conversation
  • Saskia Ramon - 24 februari 2020 reply

    Mijn zoon heeft autisme.
    Ik wil graag de verhalen en symtomen-autisme volgen.
    Grtn.
    Saskia Ramon

    KOEKIE Autisme Begeleiding - 27 februari 2020 reply

    Beste Saskia, bedankt voor je berichtje en interesse. Via deze link kun je je inschrijven voor updates: https://symptomen-autisme.nl/aanmelden-koekie-nieuwsbrief/
    Groetjes, Jonneke

    Perry - 16 oktober 2022 reply

    Is het normaal dat een kind met autisme na 30 seconden al niet meer weet wat hij gedaan heeft??
    Bv:Hij laat iets vallen en je vraag meteen aan hem of hij dat heeft laten vallen en hij dan zegt weet ik niet.
    Ik zie het als liegen en verschuilen achter autisme.
    Hoe zit dat??

    KOEKIE Autisme Begeleiding - 20 oktober 2022 reply

    Hoi Perry, bedankt voor je bericht! Om goed antwoord te kunnen geven op jouw vraag heb ik meer informatie nodig. Het kan door verschillende dingen komen dat hij antwoord met ‘weet ik niet’. Als je hier verder over wilt praten kun je me een email sturen. Ik heb ook de optie om een coachingsgesprek te boeken, (WhatsApp coaching). Dan hebben we een uur de tijd om samen wat vragen door te nemen. Groetjes!

  • F. Hof - 31 oktober 2017 reply

    De informatie zeer geïnteresseerd gelezen. Ik heb er mijn voordeel uitgehaald om het verder te vertellen. Zeer belangrijk!
    Herkenning.

    Jonneke Koekhoven - 31 oktober 2017 reply

    Bedankt voor je leuke reactie! Groetjes, Jonneke

  • yvette Van de Moere - 21 april 2017 reply

    een verduidelijkte uitleg hoe hersenen werken…zeer goed weer gegeven…Doe zo verder…

    Dank U !!!

  • kelsey - 3 februari 2017 reply

    Hallo iedereen,

    ik wil jullie bedanken voor de duidelijkheid! ik moet een werkstuk maken over passend onderwijs en ik heb hier zoveel van geleerd! Jullie hebben het interessant omschreven, zodat je ook geinteresseerd in blijf om de tekst te lezen. Jullie gebruiken trouwens ook super leuke voorbeelden. Je kunt dit zo voorschotelen aan de leerling van groep 6 t/m 8! Kortom: SUPER!

  • Nienke - 28 oktober 2016 reply

    Heel herkenbaar idd. Onze zoon gaat vooral zijn zussen pesten als hij overprikkeld raakt. We zien het wel als hij overprikkeld begint re raken maar helaas kunnen we het nog niet voorkomen dat hij in woede uitbarst. We krijgen de lijntjes helaas nog niet uit de knoop.

  • Martijn Hooijschuur - 19 april 2016 reply

    Zeker herkenbaar. Dit zijn de simpele vragen waar een psycholoog of andere hulpverlening vaak niet kan uitleggen hoe het echt zit. Ze vertellen eerst dat het niet opgelost kan worden, maar hoe kan het dan dat uiteindelijk wel vaak het probleem oplos? Ja dat moet je maar naar neuroloog en accepteer dat je anders bent dan de rest. Dit heeft mij al jaren gefrustreerd. Waardoor ik weer enorm aan mijzelf ging twijfelen.
    Ik zeg al jaren dat ik veel moeite heb om mijn informatie te verwerken waardoor mijn werktempo traag is. blijkt dus weer dat niet gek bent als er word gezegd dat ik ben. Alleen verwerk ik de informatie op de verkeerde manier. Zijn er geen andere lesmethodes om hier meer uit te halen?

    Groetjes martijn

  • Marc - 1 augustus 2015 reply

    Het lastige is bij dit soort dingen dat er altijd andere manier zijn hoe je omgaat met dingen. Mijn hersenen werken heel anders. Zo komt de info wel bij me binnen maar die zet ik dan in de wacht. Andere momenten komt het helemaal niet binnen. Laat wat ik bedoel met het voorbeeld van de tv verder uitleggen. Als ik TV kijk en ik wil niet gestoord worden dan schakel ik alle prikkels uit. Dan hoor of zie ik helemaal niets meer. Hoe vaak ben ik met ook niet kapot geschrokken als er dan ineens iemand naast me staat of de telefoon gaat bijvoorbeeld over. Nu zit ik TV te kijken en prikkels komen wel binnen. Dan komen die als een tekening met nummers binnen. Ik bedoel zo’n tekening waar je van 1 naar 2 naar 3 enz gaat. Na verloop van tijd wordt dan duidelijk wat de tekening. De lijntjes van 1 naar 2 enz zijn al bekend. Maar doordat erzo veel info binnen komt zit er ook veel info bij waar ik niks mee kan. Die moet ik dan eerst herkennen en dan weg gooien. Hoe nieuwer de info is hoe langer het duurt voordat ik de info kan herkennen. Hoe meer energie het me ook kost. Is het allemaal bekende info dan gaat dit heel snel. Als je dan zou zeggen. Marc. zet de tv uit en doe je schoenen aan want we gaan naar school. Zal ik dat als je dat voor het eerst zegt heel laat reageren. Daarna steeds sneller. Maar wat voor mij wel belangrijk is dat je de info geeft als ik je zie. Want dan alleen kun je zeker zijn dat de info binnen komt en dat ik het kan verwerken. Doordat ik zo met info omga kan het nog wel eens gebeuren dat ik bij een gesprek pas reageer op wat je zegt als je alweer een onderwerp of twee verder bent. Of bij vergaderingen dat ik mijn mening pas geef als er al een besluit genomen is. Om die reden houd ik ook niet zo van grote groepsgesprekken dat gaat voor mij vaak te snel. Zeker als er veel onbekende mensen bij zijn.

  • Lavina - 2 juni 2015 reply

    Zo herkenbaar. …bij onze zoon van vijf jaar is 2 maanden geleden pdd-nos geconstateerd!! Vorig jaar zei ik vaak tegen hem…goh hup tanden poetsen kleren aan schoenen aan en dan naar school…bamm hij compleet over de toeren elke ochtend maar weer een woedeaanval!! Tot met gevolg een x zonder schoenen naar school!! (Wist toen nog niet dat hij pdd-nos had ) toen dacht ik bij mezelf…als ik nou is stapje voor stapje ga werken…prompt de volgende dag hielp het hem…Dus vanaf toen elke ochtend stapje voor stapje….en alles met pictogrammen. ..Onze zoon moet alles kunnen zien anders neemt hij het niet op! !

    jacob - 2 juni 2015 reply

    lavina wij werken ook met schema,s , op de deur hangt in de kamer een week schema met daarop per dag wat -wanneer -iets gedaan moet worden ,als hij daarop kijkt weet hij wat er moet gebeuren , zijn momenten dat hij er niet op kijkt en herinneren we hem eraan , dan nog versloft hij het en zal het de andere dag toch moeten doen .
    je zult dan ook wel gehad hebben dat wanneer je zegt ,,we gaan zo weg ,, dat hij de hakken in het zand zet en boos word , bij ons ook , geef ruim van te voren aan wanneer het tijd is de deur uit te gaan , huiswerk maken zal ook een crime worden met de tijd ? ook dat is bij ons een heet hangijzer , uit school komen en gelijk gaan computeren is er niet meer bij , eerst huiswerk maken , controleren via zijn magister van school wat hij af moet hebben , nakijken of hij het echt gemaakt heeft en dan pas achter de pc .
    onze zoon heeft ass

  • Peter - 20 april 2015 reply

    Elke verandering is een prikkeling. Jacob, ik ben stiefvader van Wesley, een jongen van bijna 14 jaar en met het Syndroom van Asperger en ADD. Daarbij komt ook nog zijn hoge IQ.(Hoogbegaafd zijn gaat meestal samen bij kinderen met Asperger). Wesley zit op speciaal voortgezet onwijs (SVO) en ook wij hebben dit meegemaakt. Op school is de druk dan te groot. Hij wordt dan overvraagd. Probeer met school te praten over mogelijkheden om dit voor jou zoon te verminderen. Wesley ging eerder naar een reguliere school en die hadden een rugzakje voor hem maar konden er niet mee overweg. Sinds hij op SVO zit is er meer aandacht voor de kinderen en wordt er individueel ook meer rekening mee gehouden. De druk is minder groot omdat er meer tijd op school is voor het maken van huiswerk. Dit is bij ons nog steeds wel een probleem want school is school en thuis is thuis. Dwz dat hij er moeite mee heeft om thuis iets te moeten doen voor school.
    Wesley vindt het wel heerlijk om in het weekend wanneer hij vrij is lang in bed te blijven liggen, meestal speelt hij dan met zijn tablet/telefoon.

    jacob - 21 april 2015 reply

    dag peter bedankt voor je uitleg en weten we nu pas dat andere ook met het probleem van school zitten .
    ook ik ben stiefvader van benjamin en m,n vriendin zorgt voor de opvoeding van hem , omdat het vaak lastig is om hem te begrijpen ben ik veel gaan opzoeken over ass , op internet en door boeken te kopen , en lid van groepen te worden op facebook over ass pdd nos asperger enzv .
    benjamin doet gymnasium niveau maar ook hij struikelt over het vele huiswerk , niet dat hij dat niet kan maar heeft thuis er geen zin in , je moet hem dwingen om het huiswerk te maken en geeft veel weerstand bij hem op tot slaan met de deuren aan toe , hij is niet de enige op school die ass heeft er zijn er meer , waarop de school heel goed mee omgaat .
    nu doen we het zo , bij thuiskomst even bijkomen zonder tv of pc , en niet eerder achter de pc kruipen wanneer je huiswerk af is , en tot op heden gaat dat erg goed .
    wat bij hem ook het grootste struikelblok is , is zijn vergeetachtigheid , zeg je tegen hem laat even de plassen om 15 uur ,en dat duurd dan nog 10 minuten dan is hij zijn opdracht om 15 uur al kwijt in zijn hoofd , volgens school hoord dat bij ass , meer kinderen op school hebben dat , nu we dat weten hebben we er een soort vrede al blijft het lastig .
    we werken hier dan ook met keukenwekkers wanneer hoe laat iets gedaan moet worden , hebben weeklijsten opgehangen in de woonkamer met opdrachten , dan denk je dat gaat goed , neeeeeeeeee natuurlijk niet ,vergeet hij weer om op de lijsten te kijken ,of is vergeten met de eierwekker wat hij dan moest doen ,en zo gaat het ook steeds met zijn huiswerk , opdrachten half af of helemaal niet gemaakt waardoor hij weer onvoldoende,s haalt voor sommige vakken ,snapt hij van wiskunde iets niet of interpreteert de vraag anders in zijn hoofd , kan hij terugvallen op onze schoondochter die wiskundelerares is , als hij die belt en om uitleg vraagt ,snapt hij de vraag zo en gaat de som of opdracht zo maken , vandaar weten we wel dat hij het kan maar dat zijn ass in de weg zit , .
    nu met school is afgesproken dat hij terug gaat naar havo niveau komende schooljaar en hopen we dat hij in rustiger vaarwater komt en dat hij de kracht heeft om dan op school zijn huiswerk te maken of evt thuis minder huiswerk te doen heeft , het is ook de tijd van de computers waar bijna iedereen achter zit ,maar bij de jeugd word het wel erg , buitenspelen word saai ,vriendjes zien ze op internet wel met gamen , iets maken met de hand gaat al niet meer zoals met lego of meccano oid , het gaat of te langzaam of het inbeeldingsvermogen is weg .
    vandaar dat benjamin in de weekenden maar enkele uurtjes achter de pc mag zitten ook weer met een eierwekker erbij ,sinds januari is hij iedere week wel een dag thuis , heel veel hoofdpijn , in het begin dachten we nu dat kan , het ging steeds vaker voor komen en zijn we naar de dokter geweest , conclusie te weinig slaap , nu moet hij om 20 uur in bed liggen en mag dan nog even lezen , het gebeurd vaak dat hij om 22 uur nog niet slaapt , zijn hoofd maalt dan nog steeds van de indrukken van de dag denken we , s,ochtends staat hij om 5,30 al op , om jawel achter de pc te gaan zitten , zodoende krijgt hij te weinig slaap , we gaan er nu aan werken dat hij s,ochtends later op staat , hij hoeft pas om 7.45 op de fiets naar school ,maar hoe gaan we dat aanpakken ? dat vroegop staan zit nu in zijn systeem , hoe doorbreek je dat op de goeie manier zonder stress bij hem en bij ons ?, heeft iemand daar al eens ervaring mee gehad en wil het uitleggen ?

  • jacob - 20 april 2015 reply

    dag jonneke , wat jij schrijft over de prikkelingen is ook hier heel herkenbaar bij onze zoon van 12 , vorig jaar ass geconstateerd , het voorbeeld met de tv en boterhammen merken wij ook dat het lijkt of hij niet goed geluisterd heeft als er iets gevraagd word aan hem .
    wat ook herkenbaar is zijn zijn prikkels , geuren ruikt hij heel sterk ,harde geluiden zijn hard terwijl wij dat niet vinden , aanrakingen zoals bij z,n hand of schouder opeens vastpakken vind hij niet leuk en komt het bij hem over als vechten , hij moet ook van huis naar school een half uur fietsen , afgelopen vrijdag komt hij thuis , zegt hij m,n oren doen zeer van de wind ,dacht huh het waait amper ,maar omdat je weet dat hij ass heeft sta je daar anders tegennover
    hebben intussen wat boeken gekocht over ass met begrijpelijke taal en zijn daar ook iets wijzer van geworden , maar dit blog met heldere uitleg en voorbeelden worden sommige dingen opeens heel erg duidelijk .
    hij zit sinds augustus 2014 op voortgezet onderwijs gymnasium niveau , wat ook voor veel prikkelingen zorgt waardoor hij vaak hoofdpijn heeft en iedere week een dag thuis is om tot rust te komen ,ligt dan ook meestal een groot deel van de dag te slapen , zijn daar meer mensen mee met die ervaringen ? , zouden graag willen weten of daar meer bekend over is .

  • Marian - 20 april 2015 reply

    Zeer duidelijk verwoord en een heldere uitleg. Ouders in de besloten groepen zijn erg enthousiast over je uitleg.

    Betreffende de prikkels. Je schrijft “zorg voor weinig prikkels”. Wellicht een aanvullende uitleg kan zijn dat het vooral gaat om ‘nieuwe’ prikkels. Daardoor kan verklaart worden dat een kind in een chaotische slaapkamer toch helemaal tot rust kan komen, omdat hij/zij dit niet als storende prikkel ervaart. Tenslotte is het altijd al zo geweest. Pas als je dit anders gaat leggen of op een andere manier opruimt worden het storende prikkels. Denk maar aan de plaatjes ‘zie je de verschillen’. Het hoofd heeft een bepaald plaatje van zijn kamer. Dat moet dan het wel hetzelfde blijven. (volwassene met ASS)

    Jonneke Koekhoven - 20 april 2015 reply

    Hoi Marian, wat leuk om te horen dat veel mensen enthousiast zijn! Dat was precies mijn bedoeling :-).
    Bedankt voor je aanvulling, het klopt helemaal wat je zegt! Ik zal een kleine aanpassing doen. Hoe meer tips, hoe completer het beeld wordt!

  • Mariska Veehof - 20 april 2015 reply

    Heel duidelijk! Bij onze zoon van 4 jaar helpt het om de situatie te tekenen. Hij kan het dan blijven zien en dan duidelijker afsluiten wanneer dit moet. Woorden “verdwijnen” weer wanneer de zin klaar is. De tekening blijft en zo kunnen ze het op hun tempo verwerken.

    Jonneke Koekhoven - 20 april 2015 reply

    Hoi Mariska, bedankt voor deze zinvolle aanvulling! Tekenen helpt inderdaad om de situatie sneller en overzichtelijker te verwerken. Door de situatie te tekenen begeleid je hem eigenlijk in zijn proces van lijntjes uit de knoop halen.

  • Brigith - 19 april 2015 reply

    Bedankt voor je uitleg in menselijke taal. Hier heb ik echt wat aan. Vr gr Brigith

    Jonneke Koekhoven - 21 april 2015 reply

    Hoi Brigith, bedankt voor je reactie, ik ben blij dat je er iets aan hebt! Ik denk dat er te weinig uitleg bestaat over autisme in een simpele taal die voor iedereen begrijpelijk is.

  • Floor - 19 april 2015 reply

    Bedankt weer voor de beknopte weergave van wat er gebeurd in het hoofd van iemand met autisme! Heel helder weer.
    Ik herken het bij mij zoon als hij bij het eten niet meer recht aan tafel zit maar gedraaid met zijn rug naar ons toe gaat zitten. Vaak is zijn broertje aan het plagen en ik vraag dan of hij de oorbeschermers op wil. Dit wil hij dan vaak wel en hij kan dan rustiger verder eten. Verder schommelt hij heel erg veel, dit lijkt ook erg te ontladen. Als hij de draad kwijt is , boos en niet heel erg bereikbaar probeer ik terug te halen wat er gebeurd is. Soms is dit op school en is het een enorm gepuzzel, het benoemen van de emotie in combinatie gebeurtenis helpt hem dan erg. Wanneer hij het “cirkeltje” rond heeft kan hij weer verder en keert de rust weer. Soms merk ik onder het eten dat hij veel “in zijn hoofd” is en dan vraag ik of hij even wil wandelen. Dat wil hij dan wel en dan gaan we wandelen en vis ik ondertussen brokjes informatie uit zijn hoofd, vaak krijgen we dan het plaatje compleet. Ik vind het soms lastig om zijn worsteling te zien en ben blij dat we hem een beetje kunnen helpen, maar poe als ik mijn dag niet heb vind ik het wel heel zwaar.

    Jonneke Koekhoven - 20 april 2015 reply

    Hi Floor, zo te lezen heb je heel goed door wanneer het hoofd van je zoon vol zit en herkennen jullie zijn worsteling. Hierdoor kunnen jullie hem ,op een voor hem, passende manier begeleiden. Dat is heel fijn voor hem! Bedankt voor de tips, voor anderen is dat weer inspiratie!

  • Jerney - 19 april 2015 reply

    Onze zoon van 6 jaar heeft net de diagnose autisme gekregen. Het is voor ons als ouders zo fijn om nu eens in begrijpelijketaal te kunnen lezen wat dit voor hem betekend.

    Jonneke Koekhoven - 19 april 2015 reply

    Hallo Jerney, wat fijn om te lezen dat jullie echt iets hebben aan het blog. Mochten jullie ooit vragen hebben, stuur me gerust een emailtje!

Join the conversation

* Checkbox GDPR is verplicht

*

Ik ga akkoord met het privacybeleid van KOEKIE Autisme Begeleiding