IMG_9272.jpg

Rita Maris: Van probleemeter tot -hopelijk- alleseter. Deel 1: Hoe het begon…

Eten; voor velen zo gewoon, vanzelfsprekend, lekker, gezellig en gezond. Maar wat als je een eet – probleem hebt? Of… als je kind weigert te eten. Rita Maris schrijft een blogserie over haar zoontje die in een eetkliniek verblijft.

“Mam, ik ben zo moe en duizelig de laatste tijd. Mijn benen voelen zo zwaar…Ik voel me gewoon helemaal niet lekker …!”

Eten en autisme

Tien jaar lang eenzijdig eten hebben zijn tol geëist. Lusteloos hangt mijn zoon van twaalf op de bank, geen fut om naar buiten te gaan en zijn benen zijn te zwaar om de trap nog op te lopen.

Het was wachten op dit moment, op hét moment dat zijn lichaam in protest zou komen. Ik had dit moment al veel eerder verwacht, maar nu mijn zoon in de pubertijd is gekomen en zijn lichaam meer nodig heeft dan wat hij geeft, komt het dus tóch in protest.

Het is heel logisch, want als je jarenlang alleen maar brood met hagelslag eet, gaat het een keer mis. Je hebt gewoon groenten, fruit, vlees en melkproducten nodig om aan je vitaminen te komen. Wanneer dit een aantal maanden duurt, of een jaar, dan gaat het misschien nog wel. Maar het eetprobleem van mijn zoon is 10 jaar geleden al ontstaan! We weten nog precies het moment waarop het mis is gegaan. Sindsdien spreken we over een “voor die tijd” en “na die tijd”….

 

Het moment dat ik besloot om de staafmixer weg te gooien!

Mijn zoon at eigenlijk best goed. Hij lustte alle soorten groenten. Ik kon alles door elkaar mixen, een beetje water en appelmoes erbij doen en hij at het met smaak op. Als het maar gemixt was tot een soepje. In mijn onkunde heb ik net voor zijn tweede verjaardag besloten dat het afgelopen moest zijn met de staafmixer. Hij lustte de smaken tenslotte! Hij was inmiddels oud en wijs genoeg om te begrijpen hoe hij moest kauwen! Ik was klaar met dat aparte eetgedrag, want ik was het zat om elke keer als wij buitenshuis aten met een Tupperware trommeltje met “drap” te moeten vragen of het opgewarmd kon worden. Ik was ook de goedbedoelde adviezen van mensen om mij heen zat. Om elke keer weer te moeten uitleggen en verontschuldigen dat hij nog niet “normaal” kon eten!

Om duidelijk te maken dat het menens was heb ik samen met hem afscheid genomen van de staafmixer. Weg! Klaar! Nooit meer!

 

Zonder eten naar bed!

Meteen de eerste avond ging het al mis. Hij weigerde een hap te eten. Hoe lang en hoe vaak ik zijn eten ook prakte, hoeveel appelmoes en water ik er ook bij deed: dat prakje ging er niet meer in. Avond na avond probeerden wij om zijn “prakje” naar binnen te krijgen, helaas met geen enkel resultaat. Ten einde raad besloot ik om weer een staafmixer aan te schaffen, maar het moment was voorbij, want het prakje was voorgoed uit zijn eetlijst geschrapt.

Wanhopig en alle kunsten uit de kast trekkend probeerden wij hem aan het eten te krijgen. We hebben beloningsystemen geprobeerd, uithongeren, negeren…niks hielp! Ik denk dat hij bijna een jaar zonder avondeten naar bed is gegaan. Hij kreeg op een later tijdstip totaal losstaand van het eetmoment, een koek te eten of een bak vla, zodat mijn moedergevoel gerustgesteld was. Er waren diverse momenten dat wij overleg hadden met het consultatiebureau of de huisarts over de beste aanpak van dit probleem. Hoelang moesten wij op deze manier doorgaan? Het ging dwars tegen mijn moedergevoelens in om hem zonder eten naar bed te brengen.

Hij werd magerder, witter, begon er slecht uit te zien. Voor mij was dat het moment waarop ik besloot om hem niet langer met een lege maag naar bed te laten gaan. Hij had duidelijk lichamelijk te weinig aan twee maaltijden per dag. Als hij na al die maanden nog steeds geen hap durfde te nemen van zijn eten, komt er een moment dat je de strijd verliest. Pfff…dat was niet makkelijk hoor!

“De gezondheid van mijn kinderen staat bij mij altijd op de eerste plaats, dan maar de strijd verliezen.”

Van volkoren naar wit

Vanaf dat moment mocht hij brood eten tijdens het avondeten, maar dat voelde heel oneerlijk naar de andere kinderen toe. Zij hadden tenslotte ook vaak momenten dat zij het eten niet lekker vonden, maar dat zij dan geen brood mochten eten. Hij begon met bruin brood, maar in de loop van de jaren is het bruine brood ongemerkt veranderd in witbrood. Het één na het ander verdween van zijn lijst met dingen die hij vóór “het moment” nog wel lustte en er kwam nooit iets nieuws bij. Uiteindelijk at hij drie keer per dag witte boterhammen met hagelslag. Soms wit brood met een knakworstje, maar zeker geen aardappels, groenten, fruit, vlees of melkproducten.

Hoog tijd voor actie, want na al die jaren was de maat vol! Nu er ook lichamelijke klachten bij kwamen kijken moest er écht iets gaan gebeuren. Tijd om de huisarts te bellen voor een afspraak! En deze keer zou ik mij niet met een kluitje in het riet laten sturen! Ik wilde een doorverwijzing voor het WKZ.

Of ik serieus werd genomen is te lezen in mijn volgende blog

Liefs Rita

 

Herken je het verhaal? Heb je tips? Vind je wat ze schrijft inspirerend? Laat het weten in een comment onder het blog! Deel je ook dit bericht, zodat ook andere mensen het lezen? Dat is jouw kans om mee te werken aan meer begrip voor autisme!

 

Meer lezen van Rita

Lees ook de andere blogs van Rita over het verhaal van haar zoon.

Introductie Rita Maris
Naar de dokter… (deel 2)
Chronisch ondervoed (deel 3)
Opgenomen in een eetkliniek (deel 4)

Lees ook deel 5: Hoe gaat het nu, na een behandeling in kliniek Seyscentra?

 

Rita schreef ook 2 boeken:

Ook interessant: 5 tips van kookpedagoog Karen den Dekker en autisme en avondeten.

 

Zou jij het ook leuk vinden om gastblogger te worden voor KOEKIE? Klik dan hier:  INFORMATIE GASTBLOGGEN KOEKIE

 

WhatsApp Coaching voor persoonlijke vragen!

Heb je na het lezen van de informatie op de website nog een persoonlijke vraag? Ik (Jonneke Koekhoven) maak graag tijd om samen dieper in te gaan op een situatie. Kijk voor meer informatie op de pagina over WhatsApp Coaching!

KOEKIE Autisme BegeleidingRita Maris: Van probleemeter tot -hopelijk- alleseter. Deel 1: Hoe het begon…

12 comments

Join the conversation
  • Eva - 27 mei 2017 reply

    Ja heeeeel herkenbaar. Mijn zoon is 2,5. Hij krijgt van die nutridrink en eet alleen brood met pindakaas. Deze week gaan we naar ‘karakter ‘infantcentrum. Ik hoop dat ze wat kunnen doen.

  • D - 18 mei 2017 reply

    Herken het zo ! Zoonlief at alle prakjes met smaak tot we overgingen op vast voedsel en bam meneer at helemaal niks meer.. weer terug naar de prakjes maar ook dat weigerde hij te eten. Een broodje en aardappel, dat was het enige wat hij at. Voordat hij 3 was had hij een totale groeistilstand en in het ziekenhuis zeiden ze dat het wel goed kwam als hij ging eten. Nu eet hij bijna alles maar heeft hij totaal geen conditie en spierkracht. Nu lopen we bij fysio

    rupsjedaan - 19 mei 2017 reply

    Hoi, inderdaad herkenbaar zeg! Ik ben erg benieuwd of jouw zoon uit zichzelf is gaan eten…Ging er een knop bij hem om?

    Is er wel eens een uitgebreid bloedonderzoek gedaan bij je zoon?

    Lees anders het vervolg van deze serie maar eens mee..misschien herken je de rest ook wel…dan begrijp je ook mijn vraag over het bloedonderzoek…?

    Groetjes Rita

    D. - 23 mei 2017 reply

    Hoi,
    Na het onderzoek in het ziekenhuis waarbij ze 5 buisjes bloed hebben afgenomen hebben ze vastgesteld dat alles goed functioneert, geen groeistoornis, groeihormonen werken goed, schildklier werkt goed, geen allergieën etc. De arts heeft toen tegen zoonlief gezegd jij gaat vanavond je bordje met groenten leeg eten anders reserveer ik een bedje voor je en bam meneer at zijn bord leeg…

  • Edith - 18 mei 2017 reply

    Ook hier erg herkenbaar! Mijn zoontje at peutermenu zonder problemen, maar ja, het wordt op een gegeven moment tijd voor “echt” eten… Dus niet… Wij zijn weer teruggegaan naar peutermenu, maar dat wilde hij ook niet meer.
    Sindsdien leeft hij op geroosterd brood en soms een worteltje of banaantje. Wel drinkt hij nog steeds (7 jaar) pyjamapapje. Uiteraard hebben mensen daar commentaar op, maar wij zeggen ook, dat halen we er niet uit! Gelukkig eet hij nog wel wat andere dingen, zoals danoontje en patat (ja, lekker gezond…….) en van alles wat hij eet proberen we de “betere” producten te vinden.

    Wat wij hebben gemerkt dat hij vaak keelontsteking heeft en zodra hij bijna gewend is met iets nieuws proberen, hij weer keelontsteking krijgt, en stopt met eten en we dus weer helemaal opnieuw moeten beginnen.

    Sinds een klein jaar is hij minder ziek (we hebben vloeibare vitamines gevonden die hij wonder boven wonder elke dag inneemt, misschien dat het helpt) dus hij is beter blijven eten.

    Sinds 2 weken eet hij nu elke dag baby worteltjes, een banaan en drinkt hij elke dag een glas (of 2) jus d’orange (zonder vruchtvlees!). Je kunt niet geloven (of waarschijnlijk wel) hoe blij we daar mee zijn!

    rupsjedaan - 19 mei 2017 reply

    Wat een herkenning wat je schrijft! Zo begon het hier ook….Maar wat onwijs fijn dat deze gezonde dingen eraan gaan tegenwoordig! Wat een overwinning! Als deze lijn doorzet komt het helemaal goed joh! Ik hoop het zo voor je! Scheelt zoveel ellende!! Sterkte en veel succes hoor!!

  • Ziana anila - 18 mei 2017 reply

    Heel herkenbaar,structuur….ik weet dat dat belangrijk is maar wat eten betreft wil t bij mij nog niet lukken.picto s gebruiken van alles maar toch eten blijft een probleem.sterker nog de verpakking speelt ook een rol,als de honeyloops van een ander merk is dan normaal dan wil mijn zoontje (10 jaar ) t ook niet.bord,glas ,pan waar t voedsel in zit is ook een punt.ik ben sinds kort lid en lees hier zoveel herkenbare verhalen hoop zo toch wat tips te vinden om weer een stapje vooruit te komen en wijzer te worden.ik wens iedereen veel sterkte toe die hier ook problemen mee hebben en hopen dat er toch een manier gevonden wordt waardoor onze kinderen beter gaan eten.en wat voor de ene helpt zal voor de ander weer niet werken elk kind is anders dus t zal een zoektocht worden naar de juiste aanpak.

    rupsjedaan - 19 mei 2017 reply

    Dank je voor je reactie! Jij hebt dus hetzelfde met je zoon? Naast de zorgen die dit dagelijks geeft heb je ook nog de ongezelligheid die die dit met zich meebrengt, hè?! Elke maaltijd wordt je er weer mee geconfronteerd…

    Ik hoop dat er een oplossing komt voor je zoon!

    Wie weet heb je iets aan deze vervolgserie? Ik ga namelijk schrijven over de stappen die wij hebben gezet om onze zoon bij zijn eetproblemen te helpen. Je zult verbaasd staan over de uitkomst!!

    Groetjes,

    Rita

  • heleen - 15 mei 2017 reply

    Heel herkenbaar!!
    Ook onze zoon eet brood en wij eten warm en de andere twee kids weten niet beter en vinden ook niet alles lekker. Maar gelukkig word zn lijstje niet korter! Maar geen groente en fruit. Wel sinaasappels persen…zelfs wortels door de versapers. We blijven proberen soms lukt het! Maar we doen dit dan ook niet heel veel want dan stopt hij er ineens mee. Zalm en draadjesvlees wil hij ook nog weleens proberen. Crackers en laatste tijd is muesli naturel erbij gekomen met veel melk erbij smorgens vroeg. Brood gaat er dan niet in.
    Hij eet ook vaak tosti.
    Friet zonder saus.
    Stokbrood ook herkenbaar
    Pannenkoeken
    Mie met geraspte kaas
    Ze zeggen dat met structuur te maken heeft.
    Kipfilet probeert hij soms wil hij wel soms ineens halverwege ontdekt hij ern spiertje of id en stopt

    rupsjedaan - 16 mei 2017 reply

    Bedankt voor je reactie! Wat fijn dat er, alles bijelkaar, nog zoveel naar binnengaat en dat dat vastgehouden wordt. Dat is een hele zorg minder dan hè?! Due structuren..het blijft iets lastigs voor veel kinderen met autisme…
    Groetjes,
    Rita

  • Lianne Haasnoot. - 14 mei 2017 reply

    Duidelijk herkenning bij onze zoon.
    Hij luste alles maar in de loop der jaren wordt het lijstje
    wat hij lust steeds minder. Gelukkig nog wel groente vlees en aardappelen. Al zijn het dan nog drie soorten groente…..
    Vorige week zijn wij uit eten geweest. En wat kwam er voor onze zoon op tafel een mandje met stokbrood…..

    rupsjedaan - 16 mei 2017 reply

    Wat herkenbaar inderdaad! Steeds iets minder…En waarom? Niet verklaarbaar! Wat fijn dat jouw zoon nog wel aardappels en groenten eet..ook al is het beperkt, er komt tóch iets afwisselends naar binnen. Bedankt voor je reactie hoor! Groetjes Rita

Join the conversation

* Checkbox GDPR is verplicht

*

Ik ga akkoord met het privacybeleid van KOEKIE Autisme Begeleiding