Autisme gedicht 3 ‘De massa’
Het betraande gezicht
Van een man
Die in stilte weent
Om wat er gebeurd is
Doet mij zoveel meer
Dan de klaagzang
Van de grote
Luidruchtige massa
Bij een nationale ramp
Een elftal dat verloor
Een bekend iemand die overleed
Collectieve rouw
Ik heb er niets mee
Ik voel verzet
Een iemand die lacht
Die zich verheugt
Die het leven
Weer ziet zitten
Vind ik zoveel mooier
Dan het gejuich
De luidruchtige jubel
Van de grote massa
De sportheld wint
Het koninklijk paar trouwt
Nederland oh Nederland
Collectieve vreugde
Ik walg ervan
Ik ben een individualist
Ik voel me nooit verbonden
Met de groep
Met het volk
Met de meerderheid
Met de meeste mensen
Die als makke schapen volgen
Doen wat anderen doen
Voelen wat anderen voelen
Denken wat anderen denken
Ik doe niet mee
Als het volk eensgezind zegt
Kom we gaan allemaal naar rechts
Dan wil ik liever naar links
Ik was mijn hele leven
Eenzaam in de massa
Het liefste
Koos ik mijn eigen weg
Spiegelde ik me aan niemand
Luisterde ik naar muziek
Die ik alleen mooi vond
Bezweek ik niet onder groepsdruk
Er waren tijden
Dat ik dat niet deed
Bezweek onder de druk
Met als gevolg
Dat ik ongelukkig was
Ik heb mezelf
Van deze kwaal genezen
Leve het individu
Die zichzelf is
Om de mensen geeft
Maar zich niets aantrekt
Van de meningen
Van de massa
Vincent Oostrijck
Klik hieronder door naar het volgende gedicht!
Join the conversation