Autisme Gedicht 10 ‘Overprikkeling’
Als ik mijn ogen sluit
Zie ik mezelf zitten
In een kleine kamer
Dertig mensen om me heen
Die wild dansen
Alsof ze bezeten zijn
Ze lachen en ze schreeuwen
Ik ben bang van ze
En ik krijg ze niet stil
Want ze negeren me volkomen
Doen alsof ik er niet ben
Ze maken me gek
Ik wil hier niet zijn
De spieren in mijn lijf branden
Mijn geest vol wanhoop
Adem door Adem door
Adem in en uit
Ik volg mijn adem
Als golven in de branding
Die komen en gaan
Na verloop van tijd
Zijn de mensen klaar
Het feest is voorbij
Iedereen is naar huis
Overal lege flessen
En sigarettenpeuken
En lege zakken chips
Ik ben alleen
Hallo verdrietige man
Daar ben je dan
Hallo bange jongen
Wat kan ik voor je doen?
Vincent Oostrijck
Klik hieronder door naar het volgende gedicht!
Join the conversation