person-1037591_1280.jpg

Motorisch niet zo vaardig

Autisme en de motorische ontwikkeling: Lilian schrijft erover in dit blog genaamd: ‘Motorisch niet zo vaardig’.

Dit blog is geschreven door Lilian. Lilian is gastblogger voor KOEKIE. Ze houdt zelf ook een blog bij via Lilian Schrijft. Ze schreef naast dit blog ‘Motorisch niet zo vaardig’ ook een blog over Hoogsensitiviteit en Angst en Halloween..

Om te beginnen zal ik me voorstellen. Ik ben Lilian, moeder van drie prachtige dochters. Na de geboorte van dochter #2 ben ik gestopt met werken om zelf voor onze kinderen te kunnen zorgen. Ik vond het een geweldige keuze, nog steeds trouwens. Nadat ik mijn opleiding SPH had afgerond, was het voor ons tijd voor kinderen. Ik was dan ook al jong moeder. Ik geniet ervan. Zodra de oudste naar school ging, heb ik me aangemeld voor de ouderraad. Inmiddels zijn ze 8, 10 en 11 jaar en rijd ik wat met ze af voor sport.

 

Motorisch niet zo vaardig

Soms valt het me ineens op, de motoriek van dochter #3 is niet zo vloeiend als van die andere twee. Het is niet dat ze het niet kan, het is gewoon wat houteriger, wat grover. Alle drie doen ze aan judo, dat vraagt toch enige verfijning in de motoriek. Judo is een contactsport en dat gaat eigenlijk verbazingwekkend goed. Dochter #3 houdt niet van onverwachte en ongepaste aanrakingen, maar als ze het aan ziet komen is het prima. Ze wordt er steeds opener in, een kietelbui van een tante is tegenwoordig helemaal leuk. Dus judo gaat prima, vooral als de ander vooral doet wat de bedoeling is. Vooraf warmen ze op met allerlei voorwaartse, zijwaartse en achterwaartse rollen en vallen. Dochters #1 en #2 die vliegen, buitelen en duikelen over die mat. Ze rollen, staan weer overeind en kunnen meteen door. Dochter #3 landde in het begin altijd verkeerd, scheef op de mat. Moest ze eerst weer recht gaan staan voor ze de volgende kon inzetten.

 

Wii

We hebben een Wii, eigenlijk helemaal niet zo heel handig. Hier valt het me vooral op dat de motoriek echt achterloopt. Geef dochter #3 een stuurtje in handen, dan gaan de armen gestrekt en ze draait heel haar lijf. Dat ze polsen heeft, vergeet ze even voor het gemak. Spelletjes waarbij de controller ongecontroleerd heen en weer geschud mag worden, gaan prima, twee knopjes tegelijk indrukken weer minder. Ze gaat in robotstand en botst overal tegenaan met haar kart. Nu geef ik toe, vroeger en nog steeds draaide ik ook heel mijn lijf als ik de bocht om moest, maar ik draaide wel soepel. Hoewel ze normaal beweegt en functioneert, komt die achterstand in motoriek op zulke momenten om de hoek kijken. Ze kan dan niet die motorische verfijning vinden die haar zussen wel hebben. Met als gevolg dat ze vaak verliest met de nodige drama die daarbij komt kijken. Dan moeten ze gaan bowlen van mij, want dat kan ze dan weer als de beste. Lekker die arm hard zwaaien. Even ervaren dat ze ook wel kan winnen. Maar ook als ze een dansje na moet doen, stunten op de slee iedere keer blijft die motorische verfijning achterwege.

 

Tips

  1. Blijf stimuleren. Zo had dochter #3 een loopfiets, waar ze vanaf het tweede op reed. Met als resultaat dat ze met drie jaar zonder zijwieltjes fietste. Dus sprongen maken kunnen ze echt wel.
  2. Laat ze veel oefenen, elke dag 2 uur op de Wii. Haha, nee dat is natuurlijk een grapje. Ik hoor alle pedagogen en andere opvoedkundigen al protesteren. Maar oefening baart kunst, dus stimuleer ook de lastige dingen.
  3. Van mij mag er niet gejammerd worden bij verlies. Tuurlijk doen ze dat, net als dat ze blij zijn met winst. Zeker op die Wii. Maar met mate. Nu valt het mij op dat dochter #3 sowieso in extremen schiet zodra dat apparaat aan gaat. Intens blij of boos, maar ook extreem enthousiast. Ze slaat een beetje door. Maar bij verlies zeggen we: dat is jammer, blijven oefenen.
  4. Elkaar helpen. Als er op school een dansje is ingestudeerd wat ze thuis voor doen, dan probeer ik dochter #3 voor dochter #2 te laten staan. Tenzij ze zelf oppert dat ze bij dochter #2 kan mee kijken.
  5. Besteed er vooral geen aandacht aan. Dat ik dit schreef is eigenlijk meer dat het me opvalt. Soms vind ik het vertederend. Het is dochter #3 nou eenmaal. Ik vind het echt totaal niet belangrijk. Ze is in alles wat grover, dus ze kiest vast geen baan waarbij die verfijning nodig is. En anders, besteed er aandacht aan door samen te oefenen en te spelen zonder het te benomen. Ze hoeven niet te weten dat die boom waarover ze moeten lopen geen spel maar oefening is.

 

Heb jij ook een kind die motorisch niet zo vaardig is en heb je goede tips voor andere ouders? Laat het weten in een reactie!

 

Boekentip:

WhatsApp Coaching voor persoonlijke vragen!

Heb je na het lezen van de informatie op de website nog een persoonlijke vraag? Ik (Jonneke Koekhoven) maak graag tijd om samen dieper in te gaan op een situatie. Maak hier direct een afspraak. Kijk voor meer informatie op de pagina over WhatsApp Coaching!

KOEKIE Autisme BegeleidingMotorisch niet zo vaardig

1 comment

Join the conversation
  • Lydia - 23 januari 2018 reply

    Heel herkenbaar dat de motoriek een heel stuk minder soepel verloopt. Niet zo gestroomlijnd en wat houterig in vergelijking met andere kids. Onze dochter van bijna 7 mag na een lange weg hopelijk binnenkort afzwemmen, nu zijn we aan het kijken wat voor een sport bij haar zou passen.
    Ik vind het erg lastig om te bedenken wat bij haar zou passen.
    We zijn al eens een keer bij korfbal wezen kijken, ik dacht nog misschien is het goed een teamsport te doen om het sociale gedeelte te trainen maar toen de bal onverwachts tegen haar aankwam en zij hem niet zo snel kon opvangen was het direct klaar. Pijn komt heel diep bij haar binnen.
    Dansen vind ze ook wel leuk leuk, maar ik vraag mij echt af of ze mee kan komen in een ritme en haar lange ledematen onder controle kan houden.

    Nog tips of ervaringen welke sporten ook leuk/goed zouden passen en leuk zijn om eens te gaan kijken?

Join the conversation

* Checkbox GDPR is verplicht

*

Ik ga akkoord met het privacybeleid van KOEKIE Autisme Begeleiding