Sit.-Int.jpg

Autisme: Hoe zit het nou écht?! Deel 3: Gedrag

Voordat ik begin met de uitleg over gedrag  wil ik iedereen weer bedanken! Het lijkt erop dat veel mensen de uitleg over autisme, waar ik een paar weken geleden mee begonnen ben, waarderen. Iedereen weer bedankt voor de reacties, het delen en liken van dit blog! Hoe meer mensen het lezen, hoe meer begrip er komt voor autisme!

 

Gedrag

We zijn inmiddels alweer toe aan deel 3 van Autisme: Hoe zit het nou écht?! Gedrag. Ik heb jullie al uitleg gegeven over zintuigen en hersenen en hoe deze bij mensen met autisme werken. Nog even kort samengevat:

Sommige informatie komt bij mensen met autisme sterker binnen door de zintuigen. De informatie die binnenkomt kan worden gezien als lijntjes die in de hersenen met elkaar in de klit komen. Het kost tijd en energie om de lijntjes uit de knoop te halen. Soms lukt het niet of worden het teveel lijntjes: overprikkeling.

 

Proces in de hersenen

Om het gedrag van kinderen met autisme te kunnen uitleggen moet ik nog iets dieper ingaan op de hersenwerking. Bij personen zonder autisme vindt het volgende proces plaats in de hersenen:

  1. Informatie: Er komt informatie binnen via de zintuigen. Er worden ‘lijntjes’ aangemaakt in de hersenen, deze lijntjes verbinden tegelijk, op de juiste manier, en in de juiste volgorde de verschillende delen van de hersenen. De lijntjes komen in een mooie cirkel terecht en de volgende processen vinden in de juiste volgorde plaats:
  2. Situatie: Doordat de hersenen de lijntjes op de juiste manier verbinden, ziet/hoort/ruikt/voelt/proeft een persoon een bepaalde situatie. De hersenen maken van alle informatie een compleet plaatje. Als het plaatje compleet gemaakt is, zorgen de hersenen ervoor dat er wordt ingezoomd op wat er belangrijk is op dat moment. De rest wordt naar de achtergrond geplaatst.
  3. Interpretatie: De hersenen geven een bepaalde interpretatie aan de situatie. Door de complete informatie en de overzichtelijke situatie wordt er in de meeste gevallen een juiste interpretatie gegeven. De interpretatie komt ook tot stand in samenwerking met het geheugen. Hierin liggen bepaalde situaties en informatie opgeslagen die kunnen worden opgevraagd.
  4. Reactie: Als de situatie op de juiste manier geïnterpreteerd is, ontstaat er een passende reactie.

 

Dit proces bij mensen met autisme

Als we hieronder weer even kijken naar de afbeelding van het vorige blog, zien we dat de informatie die binnenkomt door de zintuigen bij iemand met autisme in de war raakt. De lijntjes gaan in de klit, maken een omweg, voordat ze in het proces komen dat ik hierboven heb uitgelegd. Maar doordat de lijntjes een omweg maken en allemaal door de war gaan, komen ze soms op een verkeerde plek in het proces binnen. Volg maar eens de dikke lijntjes in onderstaande afbeelding.

Gedrag

 

Voorbeeld

Blauwe lijntje: Een kind ziet een ander kind met tranen. Zoals je in het plaatje ziet is het blauwe lijntje van informatie direct beland bij reactie. Het kind heeft dus geen overzicht van de situatie (er ligt een fiets op de grond, er staan een aantal kinderen te lachen) en heeft ook de situatie niet geïnterpreteerd (de kinderen hebben het andere kind van de fiets geduwd en nu huilt het kind omdat hij zich pijn heeft gedaan). Reactie: het kind zegt “Die jongen heeft regendruppels op zijn wangen”.

Ook kan het gebeuren dat twee lijntjes (informatie) tegelijk op hetzelfde punt in het cirkeltje binnenkomen terwijl ze eigenlijk niet bij elkaar horen.

Groene lijntje: Een kind zit te eten, er staan aardappels, vlees en groente op tafel. Vooral de geur van het vlees komt bij het kind sterk binnen.
Bruine lijntje: Het kind dat aan het eten is, heeft een stukje aardappel in zijn mond.

De lijntjes van alles wat er om hem heen gebeurt komen in zijn hoofd met elkaar in de war, maar het groene en bruine lijntje komen tegelijkertijd aan bij interpretatie. Ze worden gekoppeld en het kind interpreteert de geur van het vlees en de smaak van de aardappel als: “De aardappels smaken naar vlees.”
Ze gaan samen door naar reactie en het kind zegt: “Deze aardappels zijn vies, ze smaken naar vlees.” De lijntjes zijn niet langs situatie geweest en de hersenen hebben dus geen overzichtsplaatje gemaakt van de situatie: “Er staan aardappels en vlees op tafel, de aardappels liggen op mijn bord en het vlees ligt nog in de pan op tafel.”

 

Grote verschillen

Met deze informatie zul je waarschijnlijk ook beter begrijpen dat er grote verschillen bestaan tussen personen met autisme. Bij sommige mensen met autisme komen er heel veel lijntjes in de war (de informatie komt sterk binnen bij veel zintuigen), daardoor komen de lijntjes ook vaker op een verkeerde plek in het proces binnen. De reacties van deze persoon zijn vaak ‘ongepast’.

Bij andere mensen met autisme komen er minder lijntjes binnen waardoor ze sneller uit de knoop kunnen worden gehaald. Hierdoor komen de lijntjes vaker gewoon binnen bij situatie en worden de cirkeltjes op de juiste manier gevormd. De reacties van deze persoon zijn vaker ‘gepaste reacties’.

Intelligentie heeft hier ook nog invloed op, maar daar ga ik een andere keer dieper op in.

 

Geheugen

In het geheugen van mensen liggen eigenlijk de complete cirkeltjes die al eens gemaakt zijn in de hersenen opgeslagen. Wanneer er bepaalde informatie binnenkomt, kan met behulp van het geheugen een juiste interpretatie worden gegeven aan een situatie. Deze cirkeltjes zijn al eens eerder gemaakt en worden als ‘kennis’ opgeslagen.

Kennis is fijn, het geeft een gevoel van veiligheid, want met behulp van deze kennis is de wereld voorspelbaar en zijn situaties te verklaren. Ik denk dat iedereen dat met mij eens is!

Mensen met autisme hebben vaak een warboel in hun hoofd door alle nieuwe prikkels (lijntjes). Je kunt je voorstellen dat het fijn is voor deze mensen om een rond cirkeltje uit het geheugen te halen, in plaats van lijntjes uit de klit halen. Het cirkeltje dat al rond is veilig en geeft rust. Hier komen de ritmes en gewoontes vandaan, waar mensen met autisme vaak van houden. Ze hoeven dan even niet allerlei lijntjes uit de knoop te halen en kunnen zich ontspannen.

Het kan echter ook gebeuren dat cirkeltjes worden opgeslagen waarbij een aantal lijntjes verkeerd gekoppeld zijn, zoals in het voorbeeld van het kind dat zit te eten. Hij heeft het cirkeltje opgeslagen en eet voortaan geen aardappels meer want die smaken naar ‘vies vlees’.

 

Een voorbeeld om je in te leven

Ik wil jullie laten voelen hoe een kind met autisme zich regelmatig voelt. Ik maak hierbij weer gebruik van een kindertekening.

Gedrag

Veel van jullie zal de volgende situatie herkennen: Een kind komt enthousiast met bovenstaande tekening naar je toe gerend en zegt “Kijk!!” Je kijkt goed naar de tekening, naar alle elementen en probeert te ontcijferen wat het kind getekend heeft. Met een kleine aarzeling zeg je: “Oh mooi, het is een robot!” “Nee”, zegt het kind… “Ohnee, ik zie het, je hebt een mooie bloem getekend! En ik zie een computer” .. Het kind blijft je aanstaren… “Oh wacht”, zeg je, “Het is een boom op een grasveld!”… “Nee”, zegt het kind, “Het is een Traktor!” Als je goed kijkt zie je het… “Oh ja! een traktor!”

Het kostte je zeker 30 seconden om te zien wat de tekening precies moest voorstellen. Je zag allerlei elementen en je hersenen probeerde daar een zo logisch mogelijke situatie van te creëren, maar het mislukte een aantal keer. Dat gebeurt ook bij mensen met autisme. Ze zien (of horen, ruiken, voelen proeven) bepaalde informatie, maar de lijntjes gaan niet langs situatie. Ze overzien het plaatje niet.

 

Oog voor detail

Ik heb één van mijn KOEKIE kinderen tijden het winkelen gevraagd mij te helpen bij mijn blog door antwoord te geven op een vraag. We liepen langs een broodjeszaak en ik vroeg haar: “Kijk eens goed, wat zie je?”

“Ik zie een vieze tafel, een bruine vloer en ik zie twee planten. Er staat een muurschildering op de muur, ik zie kruimels op de grond en lelijke stoelen. Ik zie een gele muur en een bruine muur.”

Toen ik na haar antwoord vroeg: “Dus wat is dit?” zei ze: “Een vieze plek!” Waar mensen zonder autisme waarschijnlijk iets zouden antwoorden als: “Een broodjeszaak, een restaurant of een plek om iets te eten”, kwam eten in haar plaatje niet eens voor!

De informatie ging direct naar interpretatie. Dit gebeurt vaak met kinderen met autisme. Daarom wordt er ook vaak gezegd dat kinderen met autisme een goed oog voor detail hebben. Hun hersenen filteren onnodige details niet weg, omdat het overzichtsplaatje van de situatie niet gemaakt wordt, wordt er ook niet ingezoomd op de belangrijkste onderdelen. De informatie gaat direct door naar interpretatie.

 

Volgende week

Volgende week wil ik een blogbericht vol voorbeelden schrijven om bovenstaand verhaal helemaal duidelijk te krijgen voor iedereen. Daarbij wil ik ook ingaan op hoe je kinderen nu het beste kunt begeleiden bij bepaalde situaties om ervoor te zorgen dat ze geen verkeerde cirkeltjes opslaan.

Hierbij heb ik jullie hulp hard nodig! Ik wil jullie allemaal vragen om in een reactie lastige, grappige, mooie, onduidelijke situaties voor te leggen die jij hebt meegemaakt met een persoon met autisme. Ik gebruik al deze situaties volgende week als voorbeelden in het blog. Hoe meer voorbeelden en situaties van jullie kant, hoe interessanter het blog volgende week zal zijn!

Vertel in een comment een lastige, grappige, mooie, onduidelijke situatie die jij hebt meegemaakt met iemand met autisme waarover je graag meer uitleg zou willen hebben, of waarvan je denkt dat anderen er iets van kunnen leren.

Vond je dit blogbericht over gedrag leerzaam? Wil je hem dan voor mij en voor alle mensen met autisme delen zodat we nóg meer mensen bereiken? Alvast bedankt! Ik kijk uit naar jullie reacties!

 

Boekentip: 

WhatsApp Coaching voor persoonlijke vragen

Heb je na het lezen van de informatie op de website nog een persoonlijke vraag? Ik maak graag tijd om samen dieper in te gaan op een situatie. Maak hier direct een afspraak. Kijk voor meer informatie op de pagina over WhatsApp Coaching!

Lees ook:

Autisme: Hoe zit het nou écht?! Deel 1 Zintuigen
Autisme: Hoe zit het nou écht?! Deel 2 Hersenen
Autisme: Hoe zit het nou écht?! Deel 4 Begeleiding
Autisme: Hoe zit het nou écht?! Deel 5 Ontwikkeling
Hoogbegaafd zijn is fijn! Of toch niet?! 
Passend Onderwijs: Merk jij er al iets van?! 

KOEKIE Autisme BegeleidingAutisme: Hoe zit het nou écht?! Deel 3: Gedrag

26 comments

Join the conversation
  • S - 31 december 2017 reply

    Autisme word afgeschilderd als buiten het normale.

    Als de waarnemingen letterlijker zijn dan normaal en zo een persoon een meer analytische en misschien wel eerlijkere conclusie trekt obv een feitelijkere waarneming, ipv vast te zitten in opgelegde normen en waarden, dan wordt dat niet gewaardeerd door een gebrek aan inleving van een normaal persoon, die een groep volgt al is die groep het merendeel van de mensen.

    De verwarring die dan ontstaat bij de autistische persoon kan desastreus zijn door niet gehoord te worden. Vertrouwensproblematiek en gedragsproblemen kunnen dan snel ontstaan.

    Er zou een heel andere benaming en behandeling moeten zijn voor deze categorie.

    Het cirkeltje is een meer gestuurd proces met minder verbindingen als gevolg van meer volgzaamheid / afhankelijkheid. Gebrek aan inleving / verbeeldingskracht.

    Autisme ben ik niet voldoende bekend mee, maar vind de uitleg ervan hier niet sluitend.
    Ik vind het wel helder omschreven, voor zover dat mogelijk is.

    De verbeeldingskracht van de normalen schiet vaak tekort om mee te denken en pedagogisch te sturen omdat uit angst het niet te begrijpen je dan maar een gangbare richting ingestuurd wordt, omdat dat zo hoort. Zegt wie?

    Autismen hebben duidelijke structuur nodig? Ja een meer een analytische aanpak zonder grijs gebied! Zodat ze nog enigzins een gevoel van eigenwaarde kunnen ontwikkelen, omdat hun verbeeldingskracht niet begrepen wordt en dus geen bestaansrecht voelen. Dus ook verbaal niet kunnen aansluiten en groeien.

    Graag alleen? Nee, graag samen maar als niemand je begrijpt overleef je liever alleen dan jezelf bewust te kwellen.

    Vraag me af in hoeverre autisme vaak verkeerd gebruikt wordt in deze maatschappij. Klinkt soms zelfs bijna buitengesloten.

    Heb echt te doen met de mensen die buitengemiddeld uitvallen.

    Gelukkig leren we elke dag weer bij.
    (H) erkenning & Verbinding is wat iedereen wil.

  • Veerle - 24 oktober 2017 reply

    Ik heb dikwijls gedacht dat mijn zoontje mij opzettelijk dwarszat toen ik met hem op de rijbaan begon te fietsen. Ik zei steeds dat hij goed langs de rechterkant moest fietsen. Ofwel reed hij dan op het voetpad , ofwel op de schuine rand van het voetpad , met geregeld een valpartij als gevolg. Ook bij geparkeerde auto’s was hij dan aan het aarzelen om opzij te gaan. Het leek dan steeds dat hij tegen de auto zou knallen omdat hij tot op het laatste moment of op mijn waarschuwing wachtte om opzij te gaan. Hij moest immers steeds aan de rechterkant fietsen ☺

  • frank - 15 juli 2017 reply

    Over het geheugen ben ik het niet mee eens, er zijn autisten met een uitstekend geheugen die het bovendien goed kunnen ordenen, dingen die ik vergeet kunnen hun weer terug halen.
    Ik heb de berichten eens door gelezen, ik vind het wel heel erg negatief allemaal, maak een artikel met de positieve kanten.

    Jonneke Koekhoven - 18 september 2017 reply

    Beste Frank, mijn berichten zijn niet positief of negatief bedoeld. Het is een uitleg van wat er in de hersenen gebeurt. Veel mensen met autisme hebben inderdaad een uitstekend geheugen, juist doordat ze alles zien en onthouden en soms weinig filteren kunnen ze vaak heel veel details heel goed onthouden. Vriendelijke groetjes, Jonneke

  • Marline - 30 juni 2017 reply

    Mijn zoontje met Ass vroeg of een vriendje van school mee mocht spelen. Ik zei dat het even niet kon. Hij vroeg waarom niet. Mama heeft het huis op zn kop staan. (Door schilderwerk in huis) onderweg naar huis zag ik hem nadenken. En zei hij plotseling. Het huis staat echt niet op zn kop. Ik zeg jawel. Nee want je bent niet zo sterk.na een paar grapjes tussendoor Kwamen we vlakbij ons huis en ik zie hem al kijken. Zie je zegt hij. Het huis staat gewoon normaal. Na een tijdje spelen kwam hij bij me. Mama wat betekend dat dat het huis op zn kop staat. Heb het hem uitgelegd.

    Ook onthoud hij dingen heel goed. Hij kan vrachtwagens of andere dingen precies na tekenen of bouwen van Lego bvb vrachtwagen die hij heeft gezien met carnaval.

    Hij kan niet goed tegen als iemand lacht als hij iets grappigs doet of verteld. Hij wordt dan boos en zegt dat iedereen hem uit lacht

    Hij is panisch voor ballonnen klein of groot
    Zodra er 1 is opgeblazen doet hij gelijk zn handen over zn oren en gaat er ver vandaan.
    Met oud en nieuw is hij ook erg bang voor vuurwerk. Vooral de knallers. Hij zal nog geen sterretje vast houden.ook vraagr hij als we bvb naar de winkel moeten of hij een muts op mag en mijn oordopjes in mag want mijn muziek is mooier dan die knal vuurwerk En is ook altijd binnen. En als het erg rustig is buiten meestal uurtje na middennacht lopen we samen een rondje familie en dan heeft hij er geen problemen mee

  • frank - 28 april 2017 reply

    Over het geheugen verbaas ik me soms wel met mensen met autisme, die kunnen dingen terug halen die ik bijvoorbeeld al lang ben vergeten?, hoe kan dat?.

    patricia - 24 januari 2018 reply

    Herken dat en ga dan ook echt twijfelen…omdat ik t niet meer weet!
    Andere dingen lijkt hij makkelijker zich niet te onthouden terwijl ik denk van je geeft antwoord, of juist geen antwoord.

  • borgers - 29 december 2015 reply

    Mijn volwassen dochter heeft (een beetje…) Asperger. Vanmiddag bij een wandeling met onze 4 honden in het bos, waar honden niet los mogen, hadden we de oudste blinde en dove 15 jarige langharige teckeltje los lopen. Wij wandelen daar al jaren en komen nooit een boswachter tegen. Nu dus wel en ging ik, niet erg verstandig, in tegen zijn opmerking dat alle honden aan de lijn moeten. Ik argumenteerde dat deze hond doof en blind is en echt nergens heen gaat, maar mijn dochter trok mij weg en wilde weg lopen. Ik stopte haar en sprak het uit met de man en bereikte niets. De boswachter bleef natuurlijk bij zijn standpunt, alle honden moeten aan de lijn. Nu werd mijn dochter in de auto boos op mij en schold me uit voor idioot en begreep absoluut niet waarom ik met de man in discussie was gegaan en haar in gevaar had gebracht en waarom, toen ze me wegtrok, ik niet meeging. Ik gaf haar gelijk, zei dat ik twee fouten had gemaakt, nl het loslopen van de hond en het argumenteren. Mijn dochter bleef boos en ging huilen en me idioot noemen. Ik heb de auto aan de kant gezet na een gvd van mij, ook niet slim en haar gevraagd waarom zo zo tekeer tegen me ging. Ik gaf toe dat ik de 2 fouten had gemaakt en vroeg of ze wilde ophouden met tegen mij te schreeuwen en me te commanderen dat zij wel nu naar huis wilde en dat ik de wandeling verpest had. Thuis ging het even goed en daarna vroeg ik weer te veel en stampte ze naar haar kamer. Na ongeveer 20 minuten ben ik naar haar toe gegaan en hebben we samen gepraat. Ze is zo alleen en vaak zo ongelukkig, verdrietig bezeerd en boos. Ze is bij een goede psycholoog, maar misschien ben ik wel haar ergste probleem?

    Jonneke Koekhoven - 13 januari 2016 reply

    Beste Lydia, bedankt voor jouw uitgebreide voorbeeld. Wees niet bang dat je haar grootste probleem bent, het feit dat je zo goed kunt reflecteren op de situatie laat zien dat je in staat bent te overzien wat er goed ging en wat er anders had gekund. Dit is voor haar al heel belangrijk, want de volgende keer weet je bijvoorbeeld dat zij het belangrijk vindt dat je je aan de regels van het bos houdt. Op die manier blijf je van elkaar leren. Dat er botsingen en conflicten bestaan is normaal, maar de manier waarop het wordt opgelost is belangrijk en uit jouw verhaal begrijp ik dat jullie er goed over kunnen praten.

  • Maaike - 8 juni 2015 reply

    Van de week was het voor het eerst echt mooi weer. Dus ik wilde de kinderen voordat ze naar buiten gingen insmeren met zonnebrand. Ik had eerst mijn dochter ingesmeerd, want die wilde naar haar vriendinnen, terwijl mij zoon (6, PDD-Nos) nog even tv keek. Na 15 minuten wilde hij ook buiten spelen. Dus ik gaf aan dat ik hem eerst insmeer voordat hij naar buiten gaat.
    Hij was woedend, want dat had ik net nog gedaan! Ik heb hem uitgelegd dat ik zijn zusje wel ingesmeerd heb, maar dat hij tv aan het kijken was en nog niet ingesmeerd was. Maar hij was er heilig van overtuigd dat hij al ingesmeerd was. Uiteindelijk heb ik hem huilend alsnog kunnen insmeren, maar hij was er niet blij mee.

    Jonneke Koekhoven - 9 juni 2015 reply

    Hoi Maaike, bedankt dat je dit voorbeeld met ons hebt gedeeld. Heb je wel eens geprobeerd wat tijd in te bouwen voor het uit elkaar halen van alle lijntjes? “Jij wilt buiten spelen, dan moet ik je eerst even insmeren want de zon schijnt en anders verbrand je. Dat ga ik over 10 minuten doen”. Even niet met hem in disucussie gaan want dat zijn alleen maar meer lijntjes. Gewoon rustig het bericht herhalen als hij er hard tegenin gaat. Maar als je even uit zijn zicht verdwijnt heb je kans dat hij zelf gaat nadenken en er uiteindelijk uitkomt. Het zou best kunnen dat het niet werkt bij jouw zoontje, maar het is het proberen waard!

  • Bianca - 18 mei 2015 reply

    Hoi Jonneke! Ik lees nu voor t eerst dit alles, geweldig! Duidelijk, helder en perfect verwoord. Dankjewel daarvoor! Wij hebben net diagnose gekregen voor ons 3 jarig zoontje: klassiek autisme. Ook wij hebben n voorbeeld van hoe hij denkt .

    We wilden oversteken en ik vroeg of er auto’s waren ( we leren links en rechts uitkijken) waarop hij antwoord: ja mama! N rode, blauwe , witte auto.. Deze auto’s stonden langs de weg geparkeerd . Nu moet ik echt vragen : zijn er rijdende auto’s?

    Groetjes Bianca

  • Joke Fehling - 29 april 2015 reply

    Jonneke weer een compliment over de duidelijkheid in je blog.

    Jonneke Koekhoven - 30 april 2015 reply

    Dankjewel Joke!

  • Annegreet - 29 april 2015 reply

    Onze dochter kwam laatst met ons binnen in het huis van kennissen waar we gingen eten. Ze kneep direct haar neus dicht en bleef minutenlang zeggen:” Het stinkt hier!” De geur stond haar duidelijk niet aan, maarvoor ons ern beetje gênant.

    Jonneke Koekhoven - 30 april 2015 reply

    Hallo Annegreet, wat een duidelijk voorbeeld! Bedankt, ik neem hem mee naar het volgende blog.

  • priscilla - 28 april 2015 reply

    Onze dochter met klassiek autisme vroeg wat is die plank achterin de auto. Een hoedenplank. Okee zegt ze waren vroeger dan alle mensen kaal dus ik hoezo. Nou zegt ze dan droegen ze zeker allemaal hoeden en als ze auto gingen rijden legde ze de hoeden op de hoedenplank.

    Vorige week zegt ze kan je even aan mijn tand voelen of hij al los genoeg zit. Dus ik voel en zeg nou schat het hangt erom ja zegt ze dat klopt de tand zit precies tussen twee anders tanden en blijft erachter hangen.

    Zegt mijn dochter wat gaan we doen. Nou schat we gaan oud hollandse spelletjes doen. Ze begon meteen te huilen want mam ik ga toch geen spellen doen met oud hout daar zitten allemaal splinters in en die komen dan in mijn handen.

    Gr priscilla

    Jonneke Koekhoven - 30 april 2015 reply

    Hoi Priscilla, je beschrijft leuke voorbeelden van opmerkingen letterlijk nemen! Daar ga ik ook nog dieper op in. Bedankt voor je bijdrage!

  • Heleen van Vugt - 28 april 2015 reply

    Ik twijfel soms of mijn oudste autistische trekjes vertoont. Maar door je uitleg vind ik het wel herkenbaar. In andere patronen denken
    Hij was een keer een handschoen verloren(15 jaar was hij toen)de weg van school naar huis is een rechte weg dus ik zeg, fiets even terug dan zie je ‘m misschien nog liggen. Wilde hij niet, ik werd een beetje pissig want het was al het 3e nieuwe paar. Ja maar als ik ‘m nou vindt zei hij. Dat is toch mooi dan? zei ik. Ja maar dan moet ik ‘m oprapen en denken ze(..)dat ik een zwerver ben.
    Dit is maar één voorbeeld maar zo heb ik er nog wel een paar;)

    Jonneke Koekhoven - 30 april 2015 reply

    Hi Heleen, leuk dat je mijn blog volgt!

  • c - 28 april 2015 reply

    Mijn zoon laat iets omvallen terwijl hij iets anders in de kast zet of pakt. Hij is zich hier niet bewust van. Gevolg “het Is niet mijn schuld dat het omgevallen Is”. Maakt niet uit hoe je dit duidelijk probeert te maken.
    Ook is hij panisch van vliegende insecten, vnl bijen. Zodanig dat hij een ruimte niet meer in wilt.

    Jonneke Koekhoven - 30 april 2015 reply

    Hoi C, heb je een idee waarom hij bang is van vliegende insecten? Is er in het verleden iets gebeurd waardoor hij nu bang is?

  • Natasja Bos - 27 april 2015 reply

    Rosaline is bijna 8 jaar. Ze heeft klassiek autisme met een angststoornis voor vuur. Vorige week was ik (moeder van Rosaline) soep aan het maken op het gasfornuis (stond op het achterste pitje) . Was zelf even naar de huiskamer gelopen en Rosaline was nog in de keuken. Ze begint ineens heel hard en hoog te gillen. Dit was op zo een manier dat ik dacht dat ze zich had gebrand. Ze kroop weg onder de keukentafel bibberend. De soep was iets overgekookt en daardoor was het gasfornuis iets gaan knetteren en vlamde de vlam van het gas iets op. Ik heb meteen de soep uit gezet en Rosaline geprobeerd te kalmeren. Ze riep en huilde alleen maar dat er brand kwam. Ze was zo geschrokken. Ik heb haar laten zien dat er geen brand was en dat de soep op een ander pitje verder kon koken. Rosaline heeft dit gezien, maar bleef het in de gaten houden en ik mocht de keuken niet meer uit van haar.
    Toen de soep klaar was heeft ze 1 hapje gegeten maar wilde daarna niet meer.
    Ik ben zelf erg geschrokken van haar reactie en moest naderhand nog wel even bijkomen. Vooral de angstige gil blijft in mijn oren klinken. Ik merkte dat het me ook verdrietig maakte dat ze zo bang was geworden.
    Rosaline is hierdoor ook weer meer bang van vuur geworden.

    Jonneke Koekhoven - 30 april 2015 reply

    Hoi Natasja, ik zou je voorbeeld graag willen gebruiken in het volgende blog als je dat goed vindt? Heb je een idee waar de angst voor vuur vandaan komt bij Rosalinde?

    Natasja Bos - 3 mei 2015 reply

    Hoi Jonneke,
    Nee, het enige is dat ze het al vanaf baby af heeft. Toen ze 9 maanden was, waren we bij een glasblazer in het publiek. Ik had haar op mijn arm. Ze is toen heel erg gaan krijsen. Ik ben toen met haar naar buiten gelopen en daar werd ze weer rustig. Iets anders kunnen we niet bedenken. Ze heeft zich nooit gebrand of verbrand?

    Jonneke Koekhoven - 6 mei 2015 reply

    Hoi Natasja, heb je al eens geprobeerd hier met haar een tekening over te maken? Angsten zitten diep en zijn moeilijk te verplaatsen door een tekening te maken, maar wellicht helpt het in specifieke situaties. Ze heeft natuurlijk ook geen ongelijk, vuur is gevaarlijk. Maar ze moet leren wanneer vuur gevaarlijk is en wanneer minder gevaarlijk. (bijv als er een pan op het vuur staat)

Join the conversation

* Checkbox GDPR is verplicht

*

Ik ga akkoord met het privacybeleid van KOEKIE Autisme Begeleiding