Schermafbeelding-2021-06-07-om-15.27.58.png

De diagnose autisme tijdens de puberteit

Kim (43) is moeder van 3 kinderen van 13 (ADHD), 16 en 19 jaar. De oudste heeft autisme en kreeg deze diagnose op 16-jarige leeftijd. Kim vertelt hoe het is om een diagnose autisme te krijgen voor je kind tijdens de puberteit.

“Mijn zoon werkte tijdens de onderzoeken goed mee, want hij was het beu om alles te vergeten. Bij het vaststellen van de diagnose had hij een schaamtegevoel denk ik”

Hoe was de periode voorafgaand aan de diagnose?

Op de lagere school zag ik hem als een teruggetrokken en bange jongen die niet graag naar school ging. Op de middelbare school viel het me op dat hij heel bang was van leerkrachten die hem bijvoorbeeld vroegen om op te vegen wat hij gemorst had. Het was heel moeilijk voor hem om zijn boekentas juist geordend te houden, hij had moeilijk om zich te concentreren, moeite om een opdracht voor de taalvakken te maken of een interview af te nemen of een toneelstukje te spelen.

In wiskunde was hij heel goed. In het derde middelbaar ben ik zelf naar het CLB (Centrum voor Leerlingbegeleiding) gestapt omdat hij er zelf ook onder begon te lijden en zelf inzag dat hij anders was dan de anderen.

Ik heb met leerkrachten gepraat, maar ben vaak tegen een muur gebotst van onbegrip. In het vierde middelbaar zijn dan uiteindelijk de onderzoeken gestart bij een kinderpsychiater en een psycholoog.

 

Hoe was het voor jullie om de diagnose te krijgen?

Bij het CLB wilden ze tijdens de onderzoeken het autisme niet uitspreken, maar wel depressiviteit. Mijn zoon werkte tijdens de onderzoeken goed mee, want hij was het beu om alles te vergeten. Bij het vaststellen van de diagnose had hij een schaamtegevoel denk ik. Er werd toen ook medicatie opgestart voor zijn concentratieproblemen. Dit was wel een goed hulpmiddel en hij voelde zich er ook wel goed bij. Gelukkig kreeg hij op de volgende school heel veel begrip en begeleiding van de leerkrachten.

Voor ons als ouders was het heel zwaar. Ik vermoedde het al een beetje, maar voor mijn echtgenoot was het zeker niet gemakkelijk, omdat hij zichzelf hier ook in herkent.

 

Welke hulp is er verder ingezet voor jullie zoon?

Voor zijn diagnose – dus tot zijn 16e heeft hij niets van hulp gekregen, ook niet toen ik het expliciet ben gaan vragen om sommige opdrachten voor hem anders in te vullen zoals  geen toneeltjes te laten spelen, geen interview op camera enzovoort. We hebben het CLB ingeroepen en stappen gezet in het derde middelbaar, maar met de overgang naar het vierde middelbaar is er geen overdracht geweest, waardoor de leerkrachten niet op de hoogte waren van het probleem dat mijn zoon niet sociaal is en zeker geen hulp kan en wil vragen.

Na zijn diagnose is hij van school veranderd en kreeg hij GON-begeleiding (Geïntegreerd onderwijs-begeleiding). Op de nieuwe school is hij opengebloeid. Daar heeft hij nog in de 5e en 6e GON-begeleiding gekregen. Op de universiteit wilde hij niet dat wij een aanvraag deden. Dat jaar is heel moeilijk verlopen. Nu zit hij op de hogeschool en volgt hij een richting die hem meer interesseert en krijgt hij wel hulp van een zorgcoach. Tijdens het middelbaar hebben wij hem als ouders intensief begeleid om hem er doorheen te sleuren.

 

Heeft de diagnose dingen veranderd?

Wat betreft de reacties van de omgeving op de diagnose, was dat in het begin heel moeilijk en was er onbegrip waarom we de kinderen hebben getest. Nu krijgen we wel veel steun, is er begrip en begrijpen ze waarom een diagnose het gemakkelijker maakt om hulp te krijgen. Uiteindelijk begon iedereen in de familie hem te begrijpen en dat resulteerde in rust bij hem. Hij kreeg bij de grootouders een plekje waar hij zich mocht afzonderen. Mijn man herkent zich ook wel in autisme en kan zichzelf nu ook meer begrijpen. Ik wens dat mijn zoon er ook wat meer open over is, zodat de omgeving hem begrijpt.

 

Hoe ziet een typische dag bij jullie gezin eruit?

De oudste 2 kinderen gaan zelfstandig naar school. Voor de jongste zet ik in de ochtend  alles klaar zoals een boterham, drinken, jas, schoenen, brooddoos / drinkbus voor in de boekentas. Ook moet ik hem aanporren om voort te maken in de bad- en slaapkamer. Na school ga ik met de jongste het huiswerk / de lessen overlopen en gaan we daar samen aan beginnen.

Bij de oudste vraag ik welke vakken hij gaat herlezen en welke hij gaat leren. Ook vraag ik hoe lang hij erover gaat doen. Ik moedig hem aan en motiveer hem om verder te gaan en niet op YouTube te gaan.

In de avond wordt de jongste nog intensief begeleid om alles structureel af te ronden en naar bed te gaan. Bij de oudste ga ik kijken wat hij gedaan heeft.

 

Wat is het mooiste en wat de grootste uitdaging bij jouw oudste?

Hij is heel eerlijk en hulpvaardig. De grootste uitdaging is om wat langer dan een kwartier bij ons te vertoeven of bij de familie gezellig te praten.

 

Hoe kijk je naar de hele periode voor, tijdens en na de diagnose?

Het was voor mij een last dat van mijn schouders is gevallen, dat ik niet meer zo moest strijden voor mijn kind bij school. Er was eindelijk een diagnose en men begreep hem. Hij blijft voor mij nog wel een zorgje. Zeker nu in de hogeschool, want daar is de begeleiding niet hetzelfde als op de middelbare school. Vanaf dat ze volwassen zijn, kan je als ouders geen afspraken meer maken bij specialisten en is het aan hen. Wat ik voor een stuk niet begrijp, want mensen met autisme kunnen heel moeilijk hulp vragen en/of aanvaarden. Daar stoot ik nu weer tegen een muur.

Het mooiste van alles is dat hijzelf het nu wel aanvaardt en weet waarom hij anders is.

 

Boekentip:

Welke tips heb je voor andere ouders die hetzelfde meemaken?

Ik vind het zeer belangrijk om te weten wat autisme is. Het gaat niet enkel om de gedragingen die je ziet. Het gaat eigenlijk over de gestoorde prikkelverwerking in de hersenen (zie plaatje). Dat vergeten veel mensen als men het over autisme heeft. Men ziet en spreekt enkel over de dingen die men ziet, daarom begrijpt men niet altijd wat autisme juist inhoudt. Ik ben blij dat ik in november naar een bijscholing ga over ‘autisme in mensentaal’ door Anke Stuer-Jespers (zij is auticoach).

 

De diagnose autisme tijdens de puberteit

 

Hoi beste lezer! We hebben een online KOEKIE cursus ‘Autisme en de Pubertijd’ voor ouders en begeleiders van pubers met autisme. Meer weten? Kijk op deze pagina voor meer informatie of vul jouw gegevens hieronder in, zodat ik je op de hoogte kan houden! 

Ja, ik heb interesse in de online cursus Autisme en de Pubertijd! Houd me vrijblijvend op de hoogte!

dit veld niet invullen s.v.p.

Wist je dat KOEKIE ook een online cursus heeft voor ouders van kinderen met (een vermoeden van) autisme die graag sterk in hun schoenen willen staan? Je kunt deze cursus op elk gewenst moment starten. Heb je interesse in de cursus, maar wil je nog even wachten met aanmelden en betalen? Vul hieronder jouw gegevens in zodat we je op de hoogte kunnen houden! We sturen je dan elke week een mailtje met een bruikbare en inspirerende tip over autisme, begeleiding, zelfzorg, lotgenotencontact en nog veel meer!

Ja! Stuur mij een jaar lang elke week een bruikbare tip en houd me vrijblijvend op de hoogte over de cursus Sterk staan als ouder van een kind met autisme

dit veld niet invullen s.v.p.

 

KOEKIE Autisme Poster en uitdeel kaarten voor meer kennis en begrip voor autisme! Om op te hangen op scholen, thuis, bij verenigingen, in wachtkamers of uit te delen aan vrienden en familie

Klik hier voor meer info!

 

WhatsApp Coaching voor persoonlijke vragen!

Heb je na het lezen van de informatie op de website nog een persoonlijke vraag? Ik (Jonneke Koekhoven) maak graag tijd om samen dieper in te gaan op een situatie. Kijk voor meer informatie op de pagina over WhatsApp Coaching!

KOEKIE Autisme BegeleidingDe diagnose autisme tijdens de puberteit

Join the conversation

* Checkbox GDPR is verplicht

*

Ik ga akkoord met het privacybeleid van KOEKIE Autisme Begeleiding