image2.jpg

Prachtige Autisme gedichten. Recht uit het hart! Geschreven door Judith

Judith is een moeder van drie zorgintensieve kinderen. Milan van bijna tien jaar heeft in januari 2017 de diagnose ASS gekregen. Zij schrijft prachtige autisme gedichten.

 

Autisme gedichten

Wat worstelt het jochie!!! De tweeling van zeven en een half (Fleur en Maartje) hebben een legio aan chromosoom afwijkingen wat aan hun buitenkant niet te zien is. Maartje is het lichamelijke zorgenkind (o.a. sondevoeding) en Fleur heeft autisme. Haar geluk is dat ze vaak leeft in haar veilige, bekende ‘autisme-bubbel’, waardoor zij ‘niks’ meekrijgt van de strijdende wereld om haar heen. De eerste van de twee autisme gedichten gaan over Fleur en haar ‘bubbel’.

Judith van den Velden - van den Bemt

Judith van den Velden

“Ik wil in het gedicht over Milan de andere kant belichten hoe autisme ook kan voelen. In ons gezin is die kloof tussen Fleur haar eigen wereldje en het gevecht van Milan binnen het autisme zo groot….Ik las altijd veel positieve, liefdevolle verhalen over het autisme. Maar in tijden dat ik bij Fleur nog niet toe was aan ‘accepteren’ maakten mij die opgewekte verhalen erover ook weleens erg onzeker en bang. Bang dat ik die fijne gevoelens nooit zou krijgen. Ik ben dus op zoek gegaan naar autisme gedichten en verhalen waarin ik zwart op wit kon lezen dat er een verdrietige keerzijde aan vooraf ging.

Toen ik het soort autisme gedichten las zoals die van Milan met een mix van liefde en verwarring kon ik stap voor stap vooruit groeien naar acceptatie. Bij Milan zit ik nog duidelijk in die fase, omdat zijn gedrag erge heftige pijn in de ziel met zich mee brengt. Toen ik dus van anderen ook dat soort autisme gedichten las kreeg ik het gevoel dat mijn gevoel van verwarring, onrecht voelen en angst mag en kan….. Dat heeft mij zo geholpen.”

Fleur

Autisme gedichten

Jij mooi meisje…
Ik vecht al lang niet meer tegen ‘jouw bijzondere zijn’ schatje, weet je dat al?
Wat vult mijn hart zich toch met warmte, vuur & plezier
als ik naar jou kijk, je voel en aanschouwen mag.
Vaak aan de zijlijn van jouw eigen ongerepte bestaan…

Alles aan jou voelt dat je gelukkig bent,
je je nooit druk zult maken over de echte boze wereld buiten,
wat een fijn gevoel zal dat zijn voor je…

Bedankt dat jij dat gevoel van “ongeremd & ongerept zijn” naar ons hart kan voeren
steeds vaker
en ons dan laat ervaren hoe het is
om alleen maar te hoeven, of te kunnen leven in het hier en nu…

Hoe kan het toch dat je morgen vaak vragen stelt
die je gisteren ook al vroeg?
Je eist niet veel van dit bestaan, daarover lijk je nog geen idee te hebben lief “Engelen-kind” van me.
Bijna 8 jaar… Je lijfje is al groot maar als men je echt, echt leert ‘beleven’
dan is daar dat meisje waar toch echt wat mee is.

Voel, ervaar waar je kan op jouw eigen tempo kleintje lief.
Weet dat dat nu niet meer als ‘erg’ voelt, het is goed zo nu.

Heb op deze berusting lang gewacht, voor gestreden en op mijn manier gebeden...

Dat zal echt niet elke dag zijn maar voor nu, nu, nu
Genieten we van jouw ‘dartelende jij’, je luchtbel waar je zo veilig in lijkt.

We volgen en vangen jou waar we kunnen als je echt, echt, echt in het hier en nu bent
en merken dan ook trots en blij dat je veel, veel vooruitgang boekt op je ‘eigen-wijze-manier’…

Hey psstt… even tussen jou en mij,
autisme is in jouw geval bij nader inziens zo gek nog niet Fleurtje.
Jouw geluk is immers ONS geluk en dat voelt nu goed.
Wat ben ik intens blij met een
Dochter juist zoals jij…❤

Judith van den Velden – van den Bemt

Milan

Autisme gedichten

Autisme
Ik weet dat het ‘onzichtbaar’ is.
We het niet tastbaar neer kunnen leggen in jouw kwetsbare, onschuldige ‘tiener-handen’.
Het ook niet uit te werken valt op geen enkele picto van de wereld!

Het ook geen kwestie is van overal waar jij komt, stormachtige Mileman,
zomaar even wat flyers uit delen met een beschrijving.
In een notendop wat jouw ‘stempeltje’ betekent.
Dat er dingen zijn die je niet aanvoelen kan
en o’ja tot slot zou ik daarop schrijven;

“Wees niet te hard voor hem, neem hem mee aan de hand en leer hem wat het is om het leven te beleven.”

Wat zou ik in mijn ziel graag ‘jouw bestaan & zijn’ bekleden met een rode loper.
De mooiste, zachtste kussens zal ik voor je kopen.
In de hoop dat je niet te hard hoeft te vallen in de diepe dalen.
Voor een nog veel te jong kind in het ingewikkelde avontuur dat autisme heet.

Ik zou alle energiestromen uit mezelf trekken als ik de ‘scherpste kantjes’ af mocht plakken.
Om jou te mogen beschermen tegen de TE GROTE, brute TSUNAMI die woekert aan pijntjes & verdriet.
In jouw eenzame, verdwaalde ziel,
zo lijkt het soms…

Ik ga dan net zolang door tot jij zeggen zou; “Mam, mijn autisme raakt me niet meer”.
Die strijdbijl heb ik begraven, “De storm is gaan liggen”…
Maar dat gaat niet, we moeten er DWARS DOORHEEN want ontsnappen heeft toch geen zin !

Tot die tijd zullen we met alles wat we in ons hebben proberen jouw ‘schaduw & vangnet’ te zijn waar we kunnen.
Als jouw vorm van autisme weer eens genadeloos om zich heen slaat… Pfff !

Die grilligheid maakt je grijs… zelfs zwart soms.
Op juist die momenten is ons verdriet het hardst voelbaar in ons hart maar toch willen we door !

Moeten we juist onze gevoelens van ‘rust, warmte, veiligheid & positiviteit’
weer kunnen laten zegevieren,
om hem na het vallen weer op te kunnen rapen.

Hebben zelf al vele tranen gedroogd,
Het rouwproces aangegaan, wel recht in de ogen aan durven kijken.
Wow, het is een pittige klus jezelf niet altijd meer ‘vrij’ te kunnen voelen.

Maar niet teveel stilstaan bij het gemis wat ik met tijden voel,
als ik denk aan jouw vertrouwde, zachte, opgewekte ‘eigen vroeger’.
Toen dat lastige autisme nog niet bij je was binnengeslopen mijn kereltje-lief.

Genieten van het hier en nu dat is wat we doen,
voor jou ‘de mooiste bloemen plukken uit ons bestaan’ is ons doel…
Je één met de natuur laten worden waar rust je chaos vergruist.

Pak je zo nu en dan waar je kan ook ‘piep-even’ Fleur haar cocon aan.
Die jouw autisme je NIET gunt om zorgeloos rond te mogen dwarrelen op onze eigen zachte regie zonder paniek?

Stap voor stap, voetje voor voetje soms, komen we er wel.
We moeten immers wel ‘durven te leren’ om te gaan met de autisme die in onze fantastische Puber woont
En weer zo anders is als die van zusje Fleur.

Judith van den Velden – van den Bemt

 

Meer lezen

Wil je meer gedichten over autisme lezen? Kijk dan eens hier:

Gedichten over kinderen met autisme

Autisme Gedicht – Een bundeling van prachtige gedichten over autisme van volgers!

 

Boekentip:

 

WhatsApp Coaching voor persoonlijke vragen!

Heb je na het lezen van de informatie op de website nog een persoonlijke vraag? Ik (Jonneke Koekhoven) maak graag tijd om samen dieper in te gaan op een situatie. Kijk voor meer informatie op de pagina over WhatsApp Coaching!

KOEKIE Autisme BegeleidingPrachtige Autisme gedichten. Recht uit het hart! Geschreven door Judith

3 comments

Join the conversation
  • janni verbeek - 9 augustus 2020 reply

    Lieve Judith, wat een prachtige gedichten heel herkenbaar, Ik heb je strijd regelmatig van dichtbij gezien, het lijkt alsof jullie nu in rustiger vaarwater zijn beland, ik gun je dat zo!
    jou Mark en jullie 3 prachtige zeldzame kinderen. laat eens wat van je horen, ik denk nog vaak aan je. janni

  • Diana lips - 17 mei 2017 reply

    Wow prachtige gedichten judith

  • Sabrine - 16 mei 2017 reply

    Wat een mooie gedichten, diepgaand maar wel herkenbaar! Vooral die over Fleur.. mijn dochter lijkt ook in een soort bubbel te zitten waardoor ze echt gelukkig lijkt ondanks alle moeilijkheden. Bedankt voor het delen!

Join the conversation

* Checkbox GDPR is verplicht

*

Ik ga akkoord met het privacybeleid van KOEKIE Autisme Begeleiding