Autisme-en-ervaring-psycholoog.jpg

Autisme en ervaring met de psycholoog

Autisme en ervaring met de psycholoog: Daisy is 22, heeft autisme en schrijft regelmatig blogs voor KOEKIE. In dit blog vertelt zij over haar ervaring met de psycholoog.

‘Ik weet nog goed hoe ik daar de eerste afspraak zat. Heel onzeker, in elkaar gedoken, kon bijna niks zeggen, maar ik zat er wel.’

Wie is Daisy?

Ik zal mij even voorstellen: ik ben Daisy, ben 22 jaar en ik heb autisme. Dit weet ik sinds mijn 17de. Ik heb de diagnose bij een psycholoog gekregen en bij deze psycholoog heb ik daarna ook mijn ‘behandeling’ gevolgd. Autisme is niet te genezen, maar je kan er wel mee leren omgaan. Dat laatste heb ik zeker geleerd in die tijd.

Het is gek om te bedenken dat het alweer 5 jaar geleden is dat ik naar de psycholoog ging en de diagnose kreeg. Ondanks dat kan ik die tijd mij nog wel goed herinneren. Het kan best indruk maken vanwege de testen, vragenlijsten, onderzoek, ect. Maar ook de behandelingen zelf waarin ik ontzettend veel over mijzelf heb geleerd.

 

De stap om naar een psycholoog te gaan

Laten we bij het begin beginnen en dat is toen ik nog niet wist dat ik autisme had. Ik had wat moeite met bepaalde dingen, zat niet lekker in mijn vel, had daar lichamelijke klachten van, dus op die manier ben ik bij de psycholoog terecht gekomen. Geen idee wat ik ervan moest verwachten, los van het taboe wat ik ervoer over het gaan naar een psycholoog. Ik had het idee dat het voor mensen was die zelf niks zelf op konden lossen, of zoals door anderen genoemd: ‘Voor zwakke mensen’.

Dat is natuurlijk niet zo, maar zo voelde het wel. Achteraf gezien vind ik het juist heel sterk als mensen naar een psycholoog gaan. Het toegeven dat iets niet helemaal lekker gaat en daarmee aan de slag gaan, dat is achteraf gezien misschien nog wel lastiger dan gewoon doorgaan. Nu kijk ik er dus vol trots op terug, want zonder de psycholoog, was ik nu een stuk minder ver gekomen.

 

De eerste afspraak bij de psycholoog

Eigenlijk begon het al in de wachtkamer. Ik zag verschillende mensen rondlopen en was toen al bezig in mijn hoofd. Ik zag een mevrouw lopen en hoopte dat zij mij zou komen halen. Een gedachte, gebaseerd op niks, maar hij was er wel. En toen kwam ze mij halen. Ik weet nog goed hoe ik daar de eerste afspraak zat. Heel onzeker, in elkaar gedoken, kon bijna niks zeggen, maar ik zat er wel. Nog een beetje aftasten wie de psycholoog was, hoe zij reageerde en wat ik van haar kon verwachten.

Het wennen aan mensen duurt bij mij vaak wat langer, maar deze keer ging het best snel. Tijdens het intakegesprek vroeg de psycholoog bepaalde dingen en vertelde ik waar ik moeite mee had. Tot ze een andere afspraak ineens met het woord ‘autisme’ kwam.

 

Wat? Autisme?

Autisme? Ik had er wel van gehoord, maar dat waren toch alleen mensen die niet konden praten, geen contact konden maken, altijd alleen waren en heel goed waren in het onthouden van getallen?

De psycholoog heeft heel duidelijk uitgelegd dat er verschillende vormen zijn van autisme en dat iedereen met autisme anders is. Het zijn gewoon een aantal karaktereigenschappen bij elkaar, maar daarnaast ben ik ook gewoon mezelf.

Een aantal onderzoeken en vragenlijsten volgde. En uiteindelijk kwam dus de diagnose autisme, PDD-nos. Toen kwamen de gemengde gevoelens, ik had zelf immers een beeld bij autisme en vond dat lastig om bij mijzelf te plaatsen. Maar ook opluchting, het voelde als een verklaring. Een verklaring waarom ik moeite had met bepaalde dingen, waarom ik anderen soms niet begreep en anderen mij niet. Ik was niet gek, ik had gewoon autisme!

Vervolgens kwamen er een aantal behandelingen psycho-educatie, dat is het uitleggen wat autisme is en voornamelijk wat autisme bij jou is. Ik heb daar dus enorm veel geleerd over wat autisme voor mij betekent, waar ik moeite mee heb en hoe ik daarmee om kan gaan.

 

Goede klik met de psycholoog

Ik wist al snel wat ik van de behandeling en van de psycholoog kon verwachten. Het lukte mij steeds beter om haar in vertrouwen te nemen, dat heeft mij enorm veel geholpen. Het klikte goed met de psycholoog en ik heb het idee dat ik daardoor heel veel heb geleerd. Het idee dat ik begrepen werd. Ze begreep ook mijn verwarring, dat anderen mij niet leken te begrijpen en dat ik dacht dat dat misschien niet alleen maar aan mij lag?

De manier van vragen stellen sloot precies aan bij wat ik nodig had. Ik kon dingen vertellen, dingen uitleggen die ik voorheen nooit kon. Het geduld dat zij met mij had als ik iets wilde uitleggen, maar het niet lukte. Het steeds weer zoeken naar een manier waardoor ik mijn verhaal kon delen. Ik heb in die periode enorm veel stappen gemaakt. Van niet eens een normaal gesprek kunnen voeren, naar een manier bedenken waarop dat wel kan. Van geen vertrouwen in mezelf, en anderen hebben, naar trots kunnen zijn op wie ik ben.

 

Autisme en ervaring met de psycholoog – dankbaar

Ik ben mijn psycholoog nog altijd erg dankbaar. Dankbaar voor de manier hoe zij met mij omging. Haar woorden die nog altijd bij mij zullen blijven en waar ik nog steeds veel aan heb. Maar ook het vertrouwen, het weten dat er iemand is die mij echt begrijpt. Dat ik dus niet alleen maar gek of raar ben, maar mijn eigen unieke ik.

 

Boekentip:

 

Tips

  1. Negeer vooroordelen. Er zijn ontzettend veel vooroordelen over naar een psycholoog gaan. En hoe lastig het ook is, als het uiteindelijk helpt, heb je er je hele leven wat aan.
  2. Zoek iemand waar je je fijn bij voelt: psychologen zijn ook mensen. De ene psycholoog past beter bij je dan de ander, en ook de manier van werken. Je vertelt persoonlijke informatie en dat zal het best gaan bij iemand die je kan vertrouwen en waarbij je een klik hebt. Als het echt niet werkt, kan je dit in veel gevallen aangeven en kunnen jullie samen naar een oplossing zoeken.
  3. Stel vragen: als je iets niet begrijpt, vraag het. Op deze manier heb ik erg veel kunnen leren. Het is niet gek als je iets niet meteen begrijpt.
  4. Bedenk ‘stopwoordjes’ of gebaren. Soms is het lastig om iets in een zin te vertellen. In dat geval kan je kleine woordjes of gebaren afspreken. Bijvoorbeeld als je het even niet meer weet.
  5. Bedenk samen wat fijn is. Ik denk dat dit mijn belangrijkste tip is. Een psycholoog kan helpen, maar uiteindelijk moet jij het zelf gaan doen. Bedenk daarom samen (of met je ouders) hoe de behandeling en de gesprekken het prettigst kunnen verlopen.

 

Ben jij naar een psycholoog gegaan? Waarom wel of niet?
En zo ja, hoe was je ervaring? Heb jij autisme en ervaring met de psycholoog? Wil je dit delen onder dit blog? Je helpt er anderen enorm mee!

KOEKIE Autisme Poster en uitdeel kaarten voor meer kennis en begrip voor autisme! Om op te hangen op scholen, thuis, bij verenigingen, in wachtkamers of om uit te delen aan vrienden en familie

Klik hier voor meer info!

 

WhatsApp Coaching voor persoonlijke vragen!

Heb je na het lezen van de informatie op de website nog een persoonlijke vraag? Ik (Jonneke Koekhoven) maak graag tijd om samen dieper in te gaan op een situatie. Kijk voor meer informatie op de pagina over WhatsApp Coaching!

KOEKIE Autisme BegeleidingAutisme en ervaring met de psycholoog

Join the conversation

* Checkbox GDPR is verplicht

*

Ik ga akkoord met het privacybeleid van KOEKIE Autisme Begeleiding