flower-child-336658_1280.jpg

Autisme bij meisjes

Daisy schrijft dit mooie en informatieve blog over autisme bij meisjes. Daisy heeft zelf autisme en schrijft over haar eigen diagnoseproces, het verschil in uiting van autisme tussen jongens en meisjes en geeft tips om autisme bij meisjes te herkennen.

‘Vrije situaties vond ik lastig. Ik had geleerd dat het wenselijk was om hulp aan te bieden als mensen dat nodig hadden, dit deed ik ook regelmatig in deze vrije momenten. Zo was ik toch heel sociaal bezig en hoefde ik niet aan te geven dat ik niet wist wat ik moest doen.’

Wie is Daisy?

Ik zal mij even voorstellen: ik ben Daisy en ik ben 19 jaar. Ik heb autisme, dit weet ik sinds mijn 17de en ik woon thuis met nog twee zusjes van 17 en 12 jaar. Graag wil ik mijn ervaring delen over een meisje zijn en autisme hebben. Vooraf wil ik nog laten weten dat iedereen met autisme verschillend is. Er zijn dus ook meisjes met autisme die hetzelfde gedrag als jongens met autisme laten zien. Ik beschrijf daarom hier het verschil in het algemeen en hoe dit bij mij is geweest. Het is dus niet op iedereen van toepassing.

 

Autisme bij meisjes – Verschil met jongens

Bij het woord ‘autisme’ denken mensen al snel aan een jongen. Een jongen die niet of moeilijk praat, in zichzelf gekeerd is en een fascinatie voor treinen heeft. Dat er vrijwel altijd aan een jongen gedacht wordt is niet gek. Er zijn meer jongens dan meisjes die de diagnose autisme hebben, waardoor de kans dus groter is dat je iemand met autisme kent die een jongen is. Dit komt mede doordat meisjes met autisme meer moeite doen om sociaal gedrag te vertonen.

Autisme uit zich op verschillende manieren, iedereen met autisme is verschillend. Toch is er vaak wel een verschil tussen jongens en meisjes met autisme. De problemen bij jongens en meisjes met autisme zijn vaak wel hetzelfde. Mensen met autisme hebben moeite met de sociale interactie, communicatie en ze denken anders (doordat informatie anders verwerkt wordt). Ze vinden het lastig als dingen anders gaan dan verwacht en hebben vaak een specifieke interesse.

 

Verschil in uiting van autisme tussen jongens en meisjes

Het verschil zit in de uiting van autisme. Meisjes vertonen vaak sociaal gedrag, maar dit is gedrag wat ze imiteren van anderen. Ze letten heel goed op in sociale situaties en die informatie passen ze toe, al is dit niet altijd even handig. Meisjes zijn gevoeliger voor de sociale verwachtingen dan jongens. Ook zijn meisjes met autisme vaak sneller angstig of somber hoewel jongens met autisme sneller boos zijn of last hebben van woedeaanvallen.

Het gedrag van jongens is in dit geval opvallender dat het gedrag van meisjes. De interesses van meisjes met autisme zijn ook anders dan dat van jongens met autisme. Jongens met autisme hebben bijvoorbeeld een specifieke interesse voor treinen of andere onderwerpen die minder vanzelfsprekend zijn. Meisjes met autisme hebben vaker interesse in bijvoorbeeld dieren. Dit zijn vaak interesses waar veel meisjes geïnteresseerd in zijn, dus valt het minder op.

 

Autisme bij meisjes – bijkomende problemen

Het komt vaak voor dat meisjes met autisme op hun tenen lopen om aan de verwachtingen te voldoen. Hierdoor ontstaan er andere klachten zoals bijvoorbeeld faalangst of depressie en wordt autisme niet herkend.

Ook ik heb hiermee te maken gehad. Ik keek naar anderen in sociale situaties en paste dat toe in mijn sociale situatie. Ik hield mij goed aan afspraken en deed wat er van mij verwacht werd. Dit gaf mij immers houvast en duidelijkheid. Ik wist dat ik het op deze manier goed deed en bleef daar ook mee door gaan. Vrije situaties vond ik lastig. Ik had geleerd dat het wenselijk was om hulp aan te bieden als mensen dat nodig hadden, dit deed ik ook regelmatig in deze vrije momenten. Zo was ik toch heel sociaal bezig en hoefde ik niet aan te geven dat ik niet wist wat ik moest doen.

Op de basisschool ging het best goed. Tot ik in groep 7 naar een andere school ging. Ik had geen aansluiting bij de anderen, al deed ik hier wel erg mijn best voor. Ik zat daarom na school vaak op mijn kamer, om tot rust te komen. Daar hield ik mij bezig met mijn interesse: Nick en Simon. Deze interesse is steeds meer geworden. In het begin vonden mensen het nog leuk en grappig dat ik daar zo geïnteresseerd in was. Maar toen ik ouder werd vonden ze dat het niet meer bij mijn leeftijd paste, waardoor ik die interesse meer voor mijzelf ben gaan houden. Als ik daarmee bezig ben, hoef ik niet aan andere dingen te denken en ben ik bezig met iets dat ik écht leuk vind.

 

Boekentip:

 

Op zoek naar aansluiting

Op de middelbare school ging ik nog meer mijn best doen om aansluiting te vinden, in groep 7 en 8 was dit mij immers niet gelukt. De eerste jaren hield ik dit nog wel vol, tot mijn examenjaar. Ik begon lichamelijke klachten te krijgen, in mijn geval begon ik minder goed te zien. Verschillende opticiens en artsen bezocht, maar lichamelijk was er niks aan de hand. Ik werd daarom door artsen niet echt serieus genomen, waardoor ik mij alleen maar slechter voelde. Uiteindelijk ben ik doorverwezen naar een psycholoog, zij dacht dat ik last had van sociale angst.

Ondanks dat ik mij wel in sommige dingen kon vinden zoals sociale situaties lastig vinden of vermijden, herkende ik mij verder totaal niet in die diagnose. Het was niet zo dat ik bang was voor sociale situaties, maar ik wist niet hoe ik sociale situaties aan moest pakken. Ik heb ook aangegeven dat ik het gevoel had dat dit het niet was, maar wist ook niet wat het wel was. Tot ik een tijdje later bij een andere psycholoog terecht kwam. Door haar kwam ik voor het eerst in aanraking met het woord ‘autisme’.

Ik wist wel een beetje wat het inhield, maar had hier nooit aan gedacht met betrekking tot mijzelf. Zij heeft de diagnose autisme gesteld en mij er heel veel over geleerd. Ik was toen 17 jaar, eindelijk werden mijn problemen (h)erkend en kon ik er iets mee.

 

Tips om autisme bij meisjes te herkennen

  • Nadoen van anderen: Meisjes met autisme doen anderen vaak na. Ze observeren de situatie en passen die vervolgens toe. Als je goed oplet, merk je dat het gedrag niet vanzelf gaat.
  • Één goede vriendin: Vaak zie je dat meisjes met autisme één vriendin hebben. Ze vergelijken zichzelf met die vriendin en imiteren haar vaak. Ook kunnen meisjes met autisme claimend zijn in het contact. Ze willen alles alleen maar met die ene vriendin doen, niet met anderen.
  • Jongere vriendinnen: Vaak hebben meisjes met autisme jongere vriendinnen. De interesses die zij hebben sluiten beter aan bij de interesses van jongere kinderen. Hierdoor verloopt het contact met jongere kinderen makkelijker dan met leeftijdsgenootjes.
  • Specifieke interesses: Meisjes met autisme hebben ook specifieke interesses, maar verbergen deze beter of de interesses vallen minder op. Toch zijn de interesses die er zijn vaak anders dan bij meisjes zonder autisme. Ze kunnen andere dingen uit het oog verliezen of de interesse past niet meer bij de leeftijd.
  • Erbij willen horen: Meisjes willen graag ergens bij horen, meer dan dat bij jongens het geval is. Zo ook meisjes met autisme. Zij kunnen zich helemaal aan gaan passen aan de ander en daardoor niet meer weten wie ze zelf zijn en wat ze zelf leuk vinden.
  • Wat anderen vinden: Bij meisjes met autisme zie je vaak dat ze heel bang zijn voor wat anderen van ze vinden. Maar het kan ook zo zijn dat het ze helemaal niks interesseert. Het is dus vaak zwart-wit. Een middenweg is er vrijwel niet.
  • Angst, paniek, eetstoornis, depressie: Bij meisjes met autisme komen deze problemen vaker voor dan bij jongens. Deze problemen zijn vaak een gevolg van autisme, omdat ze hun best doen om wel sociaal gedrag te laten zien. Doordat deze problemen wel (h)erkend worden, wordt autisme over het hoofd gezien. Toch is het belangrijk om ook te kijken naar wat er achter deze problemen zitten waar het vandaan komt.
  • Moeite met vrije momenten of pauzes: Meisjes met autisme vinden momenten waarop niet duidelijk is wat er verwacht wordt vaak lastig. Ze weten vaak niet goed hoe ze zich dan moeten gedragen. Dit is anders dan wanneer er bijvoorbeeld les wordt gegeven en er wel duidelijk is wat er verwacht wordt.

 

Is autisme bij iemand in jouw omgeving of bij jezelf snel (h)erkend? Of zijn er ook andere (niet kloppende) diagnoses gesteld? Laat je reactie achter onder dit blog  voor meer begrip voor autisme!

Wist je dat we bij KOEKIE ook een online cursus hebben over autisme bij meisjes? Op deze pagina kun je er alles over lezen! Wil je informatie ontvangen over de cursus? Meld je dan hieronder aan!

Ik wil graag meer informatie ontvangen over de cursus Autisme bij Meisjes! Houd me vrijblijvend op de hoogte.

dit veld niet invullen s.v.p.

WhatsApp Coaching voor persoonlijke vragen!

Heb je na het lezen van de informatie op de website nog een persoonlijke vraag? Ik (Jonneke Koekhoven) maak graag tijd om samen dieper in te gaan op een situatie. Kijk voor meer informatie op de pagina over WhatsApp Coaching!

KOEKIE Autisme BegeleidingAutisme bij meisjes

3 comments

Join the conversation
  • Geralde - 5 juli 2019 reply

    Daisy wat fijn dat er duidelijkheid is voor jou en dat je hulp kreeg. Ik zelf ken duidelijk het verschil tussen jongens en meisjes met autisme. Bij onze zoon was een diagnose wat makkelijker, maar bij onze dochter voelde ik veel weerstand van de instanties. Zij vertoond immers sociaal gewenst gedrag, maar niemand beseft dat dit gedrag is wat zij zichzelf heeft aangeleerd en wat er thuis gebeurd als zij zich moet ontladen van alle stress en prikkels gedurende de dag. Wij wachten op groen licht voor een onderzoek, wat zou het voor haar fijn zijn als er eindelijk duidelijkheid komt.

  • Zoë - 25 december 2018 reply

    Ik herken dit zo goed! Ik ben er een paar maanden geleden pas achter gekomen dat ik autisme heb (ben 25 jaar). Ik speelde het liefst alleen of steeds met dezelfde vriendjes toen ik jong was, en thuis het liefst de hele dag in mijn eigen kamer met mijn eigen fantasie wereldje. Geobsedeerd door een specifiek karaktertje van een spel en het heeeeel moeilijk vinden om te weten wat ik nu kan doen in mijn vakantie met mijn vrije tijd..
    Ik woon nu dan ook alleen, dus dan krijg je verder ook geen input van anderen enzo..

  • paul enkelaar - 3 oktober 2018 reply

    Hi Daisy, mooi artikel. We willen graag met je in contact komen voor een filminterview voor de Cyberpoli van Artsen voor Kinderen. Zou je ons misschien kunnen bellen Lex 0654232792 of mailen naar lexwinkler@artsenvoor kinderen.nl als je interesse hebt. Hartelijke groet, Lex Winkler

Join the conversation

* Checkbox GDPR is verplicht

*

Ik ga akkoord met het privacybeleid van KOEKIE Autisme Begeleiding